Van blije, volgevreten, paashaas ben ik vandaag weer de bescheiden toerist. Vanmorgen de laatste spulletjes opgeruimd en na wat boodschappen onderweg gegaan naar de bestemming. Niet gelijk het hele stuk want dat is te ver. Een kleine 300 kilometer voor vandaag. Verder moet het niet worden want dat kan ik niet aan. Daar ben ik te teer voor gebouwd. Zoals eerdere dagen heb ik het eerste stuk over de snelweg gedaan. Vanuit Rucphen, via Anvers, richting Liege. Daarna binnendoor en ik ben terecht gekomen in het allerliefste plaatsje Liefrange in Luxemburg. Een dorp van niks maar een pracht van een camperplaats met een nog mooiere omgeving. Ik was al dol op Luxemburg maar elke keer als ik hier ben gaat er weer een wereld voor me open. Op het moment dat je de grens van België naar Luxemburg over gaat heb je ineens geen schokbrekers meer nodig. Vanuit Campert heb ik een prachtig uitzicht over het glooiende, heuvelachtige landschap. De ontvangst op de camperplaats is zeer vriendelijk en voor één nacht kreeg ik twee douchemuntjes. Ik ben maar alleen dus dat geeft te denken.

Na het maken van wat omgeving foto’s vond ik dat ik na zo’n lange reis wel een pensioenslaapje had verdiend. Er was alleen zo’n vervelend synapsje dat de verbinding legde met een ander luikje in mijn hoofd dat mij de etenslijst van het weekend opsomde en mij bestraffend toesprak dat het beter was om een eentje te gaan wandelen. Dus zo geschiede.

Er is hier in de buurt een stuwmeer en daar ben ik naartoe gelopen. Leuk om te zien dat ze hier zo hun eigen Keukenhof hebben. Aangekomen bij het meer valt direct weer op dat ook hier alles is ingesteld voor het toerisme. Boot verhuur, kano tochten en alles wat je daar tussenin kan verzinnen. Het goede nieuws. De toeristen zijn er (nog) niet. Over het meer ligt ook een waterbrug, ja ja, ik weet het, de meeste bruggen gaan over water maar deze drijft erin en bij gebrek aan toeristen had ik de brug voor mezelf. In het midden had ik nog even een duik willen nemen maar dat mag dan weer niet. Zeer teleurstellend.

Terug bij Campert ben ik blij dat ik naar de synapsen heb geluisterd. Ik heb in ieder geval de calorieën van één hamburger er weer afgelopen. Nu de barbecue en de brunch nog. De wandeling was niet ver maar ik heb genoten van het natuurschoon.

Morgen weer verder naar de bestemming. Niet alles. Want dat is te ver. Ik blijf teer gebouwd.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur