Ik heb me vandaag eens flink uitgesloofd op mijn electronisch ijzeren ros. Ben een aardig stukje wezen fietsen dus. Eigenlijk een beetje buiten mijn comfortzone. Ruim 30 km en dat is voor mijn doen een behoorlijk stuk. Ik weet het. Voor veel van mijn vrienden/volgers is dat een stukje met twee vingers in de neus en die doen dat achteruit sneller dan ik vooruit. Maar toch. Pijn in de bibs is mijn deel maar ik heb me prima geamuseerd.

De route zelf was eigenlijk maar een goede 26 km maar met het aan en terugrijden kwam er nog een stukje bij. Ook nu blijkt weer dat het fietsen mij beter afgaat. Het gemopper van gisteren over mijn rug en voet komt nu absoluut niet ter sprake. Ik ben er blij mee.

De route ging door prachtige landschappen en daar komt de titel van dit blog, Het Vlakke land 2.0, een beetje om de hoek kijken. Het is hier nergens echt vlak. Dat lijkt wel zo maar het ene moment vraag je jezelf af wat je nou eigenlijk zit te trappen, je rolt vanzelf verder en het andere moment moet de elektrische ondersteuning toch een standje bij. Vals plat noemen ze dat geloof ik.

Het leuke in deze omgevingen is dat je altijd wel weer wat leuks tegen komt. Bijvoorbeeld de Cloese. De wat? Precies. De Cloese. Een versterkt bouwwerk uit de middeleeuwen. Je zou niet zeggen dat het er al zo lang staat. Als ze zouden vertellen dat het gisteren pas klaar was geloof je het ook.

Een eindje verderop kom je de ‘Zwiepse Molen’ tegen. Staat er sinds 1851. Op de Zwiepse Put. Het is een graanmolen. Zo leer je nog een wat tijdens het fietsen.

In de route zaten wel veel van die hele kleine onverharde evenwichtsbalken fietspaden. Ik had al moeite om op het rechte pad te blijven laat staan alsjeblieft iemand tegenkomt. Dan wordt het meer MTB-fietsen en daar ben ik niet voor geschapen en te teer voor gebouwd.

Vandaag heb ik me niet laten verleiden tot tosti met aardbei of aanverwante artikelen maar gewoon zelf gesmeerde boterhammetjes die ik aan een vredig stromend riviertje heb opgepeuzeld. Het leven is goed.

We leven inmiddels 17 juli 2024 en ik moet toch nog even opmerken dat het verrassend fris is voor de tijd van het jaar. In de avonduren is een jasje op zijn plaats en wordt er rode wijn gedronken. Ach. De Nederlandse zomers maar nu overdrijven ze wel een beetje.

Morgen ga ik naar huis. Er staan belangrijke zaken op de rol. De drone en de nieuwe auto gaan geleverd worden. Eerlijk gezegd gaat mijn nieuwsgierigheid meer uit naar de drone. Dat is nieuw. De nieuwe auto is gewoon het volgende vervoermiddel. Alhoewel, na jaren, echt jaren, stappen we over van Opel naar KIA. Nha. Ik laat me verassen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur