Het is al weer een geleden dat ik een blog heb geschreven. Daar zijn allerlei redenen voor. Noem het schrijvers block, geen inspiratie, geen motivatie of gewoon geen zin. Dat laatste is zeker niet het geval dus het komt het dichtst bij geen inspiratie. Ik vind dat een reisblog vooral over reizen moet gaan en dat komt er de laatste tijd niet zoveel van. Na onze thuiskomst ben ik een paar dagen thuis gebleven. Campert dweilen, poetsen, schoonmaken voor het volgende projectje. Fiets in onderhoud gegeven en nog wat meer van die dingen waar je nou niet echt enthousiast een blog over gaat zitten schrijven. Ik heb nog een paar dagen op de Rucphenseweide gestaan maar dat was hoofdzakelijk omdat ze daar het voetbal op een groot scherm hadden, onder het genot van een drankje en de perfecte hamburger. Die waren dan wel weer supper. Maar ik mag van een goede vriend, volger geen foto’s van eten meer plaatsen. Zo uit de tijd, zo jaren 2000. Zelf had ik niet zo’n zin om een verhaal te bouwen om het voetbal op een groot scherm heen. We hebben het allemaal gezien en we kennen allemaal het resultaat. Was ook niet echt iets om van onder de indruk te zijn.
Mijn meisie was woensdag nog even gekomen om naar die laatste wedstrijd te kijken, wat ze achteraf misschien beter niet had kunnen doen, en heeft donderdag en thuiswerkdag op de camping gedaan. Dat noemen ze werken in luxe.

Hoe anders is het nu. Vrijdag heb ik me verplaatst naar een bekend adresje. De Willige Waard. Bij Schoonhoven. Ik was helemaal opgeladen om mijn blogjes weer te hervatten maar ik ben anderhalve dag met een goed humeur compleet de grond in geregend en daarmee werd mijn goede humeur ook weer compleet de grond in gedrukt. Het is wel even wennen. Na het perfecte weer in Italië is dit wel weer even wat anders. Iedereen mag er van vinden wat tie wil maar boeren kunnen niet zaaien en niet oogsten, campings moeten ontruimd worden omdat ze onder water komen te staan en koeien dragen tegenwoordig lieslaarzen. Ik kan begrijpen dat vakantiegangers uitwijken naar het zuiden. Dat komt mij dan weer goed uit. Dan is er altijd wel een plaatsje voor Ceesie en zijn Campert.

Vandaag was het wel mooi en daar heb ik optimaal gebruik van gemaakt. Ik heb op de fiets een heerlijk rondje Lekdijken gemaakt. Vanaf mijn standplaats linksaf de dijk op richting een van de weinige voetveren die Nederland nog kent. Het pontje naar Ameide. Iemand was zo vriendelijk om een foto van mij te maken voor de skyline van Ameide. Nu zit iedereen met grote vraagtekens maar ik zie liever de skyline van Ameide dan die van Rotterdam, of Amsterdam. Op de heenweg was het een heerlijk ontspannen tochtje. Windje in de rug, zonnetje mee maar aan de overkant van de Lek was het verhaal precies omgedraaid. Straffe wind tegen en het zonnetje volop in het gezicht. Dat was wel even beuken. Ik heb dat volgehouden tot eetcafé de Dam, in Nieuwpoort. Ik kon niet meer over die dam heen komen en heb daar een hapje en een drankje gedaan om aan te sterken. Nieuwpoort is leuk. Een klein vestingstadje met nog echt die nostalgische sfeer. Kleine kanaaltjes, kanonnen op de dijk en veel bloemenpracht. Een en ander heeft niet zoveel verband met elkaar maar te gaat om het geheel.

Na weer op krachten gekomen te zijn heb ik het pontje bij Schoonhoven gebruikt om weer aan de andere kant van de Lek te komen. Ik heb nog een foto genomen an een half afgebroken tent. Dat is misschien raar maar hier is de laatste twee nachten een festival gehouden met die rampestamp, Ramstein muziek tot een uurtje of twee ‘s nachts en daar word ik oud voor en ik ben dus blij met de afbraak.

Na onze reis door Italië met al zijn pittoreske dorpjes, toeristenfuikenen mooie berglandschappen was mijn fietstochtje van vandaag toch weer Nederland pur sang en dat heeft me vrolijk gestemd. Zo blijkt maar weer dat afwisseling het best is voor de geest.

Ik hoop in de toekomst mijn foto’s nog een beetje op te leuken. Heb er even over na moeten denken maar ik heb toch een drone gekocht. Donderdag wordt hij geleverd. Dan moe ik het nog even leren en daarna hoop ik jullie ook te kunnen trakteren op luchtfot’s. We gaan het beleven.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur