Vanmorgen na het ontbijt met veel gemanoeuvreer vertrokken uit de bergen. Je kan je wel eens in alle hoeken en gaten veringen voor een mooi plaatsje maar je moet ook weer weg. Dat is ook weer goed gekomen want ik heb geleerd waar die in gaat, gaat tie ook weer uit. Ik had al een kilometer of drie gereden maar ik kon het toch niet laten om in deze schitterende omgeving nog even een ontbijt ter afscheid te nemen.
Ik ben nu echt een aardig stukje naar het zuiden opgeschoten en zit weer in een heel ander gebied. De weg hier naar toe is verbluffend mooi en je komt superlatieven te kort om te zeggen wat je nu eigenlijk bedoeld, adembenemend, verschrikkelijk mooi of gewoon oogstrelend. Van weide vlaktes tot heuvelachtig tot scherp afstekende rotsen. Het is er gewoon allemaal. En dan niet te vergeten dat er altijd wel weer ergens een dorpje is tussen geplakt. Vooral Celano is oogstrelend mooi.
Het is maar goed dat ze niet om de 100 meter een parkeerplaats hebben want je stopt elke keer weer voor een foto.
Maar goed. Het was een reisdag dus we gaan er ook geen verschrikkelijk lang verhaal van maken over de superlatieven. Herhaling van een constatering. Het lijkt hier wel een gebied wat nog absoluut niet ontdekt is door de toerist en ik hoop dat dat zo blijft. Daar denken de campinghouders anders over. Maar toch.
Aangekomen om de camping ben ik aardig aan het Baureren geweest en morgen gaan we weer een beetje bezig zijn. Ook hier tussen de bergen begint het aardig af te koelen dus ik ga mijn hapje maken en misschien, heel misschien, doe ik nog wel even de kachel aan. Ik zit te blauwbekken.
Morgen ga ik hier de omgeving verkennen en hoop, als ik terug kom dat de was droog is. Zo niet. Blijven we staan.
Tot morgen.
🚐💨
Geschreven door Camperavontuur