Nou weet ik niet of mijn wijnbuikje wordt verward met een hongerbuikje maar na mijn reis van vandaag viel ik weer in de prijzen. Eenmaal aangekomen op de bestemming voor vandaag en na kennismaking met mijn camperburen heb ik binnen kore tijd alweer twee keer uitgelegd dat ik niet alleen ben maar nu even wel. Op de één of andere manier gaan mensen dan denken ‘Ach. Die arme man. Dik buikje van de honger’. Ook nu had ik weer van die lieve buren die teveel hadden gekookt en mij dan de leftovers komen brengen. Lief hoor. Deze keer twee beste braadworsten. Ik heb zelf nog een beetje salade dus ik zit weer gebakken. Zo wordt je rijk.

Even terug in de tijd. Gisteravond even een Hollandse maaltijd gemaakt. Gekookte aardappels met boontjes en een stukje vlees. Afscheid genomen an het prachtige landschap en een prima nacht gehad. Vanmorgen afscheid genomen van de gastgever. Een zoet ontbijtje bij de plaatselijke bakker en onderweg gegaan voor de volgende etappe.

Tot mijn schrik was ik er bij de wijnboer achter gekomen dat ik de Toscane al weer uit was. Dat was niet de bedoeling dus ik ben vandaag weer langzaam de richting op gegaan van het door mij geliefde gebied. De weg liep langs het Lago Trasimeno waar aan de oevers Castiglione del Lago licht wat volgens de kenner een van de mooiste dorpen van Italië is. Maar andere kenners uit andere gebieden denken daar weer anders over.

Ik ben door een gedeelte van Umbrië gekomen waar veel van die mooie dorpen tegen de bergwanden aangeplakt lijken te zijn. Één daarvan was Città della Pieve. Echt een wonderschoon dorp. Ook weer tegen de berg aangeplakt. Ik kon de camper op een parkeerplaats kwijt en heb de moeite genomen om het te bezoeken. Of je je benen daar dan weer een plezier mee doet is een andere vraag. En hoezeer ik ook van die plaatselijke markjes hou, vond ik nu dat het aan alle kanten in de weg stond. Maar een schoonheid is het. Met je rug naar het dorp, uitkijkend over de vallei, valt pas op hoe mooi het landschap hier is. En schijnbaar nog niet zo ontdekt door het toerisme. Waar je normaal op doorgaande wegen bijna constant met je hand omhoog zit om mede camperaars te groeten kan jerker nog een half uurtje rijden zonder dat je iemand tegen komt of dat er iemand achter je rijd.

Het was een mooie trip vandaag en aangekomen bij het Lago Bolsena, wat naar mijn mening, mooier is dan dat andere heb ik weer een prima plaats waar ik straks moeite mee ga hebben om er afscheid van te nemen. Als je op een plaats als dit staat dringt de gedachte binnen dat voor mij de wereld een poosje gestolen kan worden.

Als je twee dagen vrij staat zonder voorzieningen is er wel gelijk wat werk aan de winkel om alles weer een beetje op orde te krijgen. Vandaar dit wat late blog. Er was werk zat.

Morgen ga ik Bolsena zelf bezoeken en alleen de wandeling er naar toe schijnt al de moeite waard te zijn.

Tot morgen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur