Het was vandaag inderdaad een ideale dag om naar Siena te gaan. Beetje bewolking, niet teveel zon en niet te warm. De eerste bus ging om 08.45 en dat is me een beetje te vroeg. Er moet eerst ontbeten worden van de vers bestelde broodjes. Ik heb tijdens deze trip één keer de wekker moeten zetten en wat mij betreft waas dat ook de laatste keer. De bus van 10.45 kwam mij dus beter uit. Tijdens het wachten bij de halte raakte ik in gesprek met een Spaans koppel. Guan Carlos en Jolanda. Leuke naam voor een Spaanse. Grappig vond ik het wel. Een Spanjaard in gesprek met een Nederlander, in gebrekkig Engels die met elkaar wachten op de bus naar Siena in Italië. Ze waren al in Rome geweest maar daar waren ze beroofd. Geld, paspoort, rijbewijs alles weg. Ze hielden de moet erin want het was allemaal makkelijk te vervangen. Positieve insteek. Ze waren wel onder de indruk van de foto van mijn meisie in vol Flamenco ornaat. Zij onder de indruk en ik trots.

Na de busrit, bij het uitstappen, val je zo met je neus op de markt. Voornamelijk kleding maar ik hou er wel van. Al die dure Italiaanse vrouwen die in scherp Italiaans aan de marktman laten weten dat hij toch wel heel hoog in de prijs zit. Althans, dat maak ik ervan.

Na zelf even over de markt te hebben geslenterd heb ik eerst een koffie gedronken op een terrasje recht tegenover het oude Siena. Het is echt een parel om te zien. Je maakt gelijk weer teveel foto’s. Wel jammer dat ze het weer boven op een berg hebben gebouwd. Dat beloofd weer wat.

Wat nog wel een beetje gelijkvloers is is de Basilica Santa Maria. En majestueus gebouw waar ze aan de binnenkant dan weer niet zoveel pracht en praal aan hebben gegeven. Het glas in lood is wel geweldig. En met deze lichtinval zou je kunnen gaan denken dat er echt iets aan de hand is.

Het volgende kunst wondertje is toch wel Santuario di Santa Caterina. Heel erg klein maar juist weer wel met goud behangen. Ik ben niet zo’n aanhanger maar dit soort ruimtes dwingt je toch tot stilte. Maakt toch een soort indruk. De rode, lange onderbroeken waren schijnbaar in de aanbieding.

Na het doorkruisen van de smalle, steeds maar stijgende, straatjes van Siena sta je ineens voor de in grootte overweldigende Duomo Do Siena. Wat een enorm gebouw en wat, als je naar de details kijkt, een enorme arbeid moet dat gekost hebben. Nou keken ze in die tijd niet op een jaar off mensenleven meer of minder. Maar toch hebben ze het met de beschikbare technieken van toen neergezet.

Er is zoveel te zien in Siena dat je altijd tijd tekort gaat komen en uiteindelijk kom je toch altijd weer uit op Piazza del Campo. Ook al is het voor de tweede keer dat ik uit een van de smalle straatjes ineens voor dat plein staat het blijft toch een plein van betoverende schoonheid. En het was op dit, steeds aandacht trekkende plein, mezelf tegoed (mijn pens volgevreten) heb gedaan aan een echte Italiaanse maaltijd. Ik weet het. Hier betaal je de hoofdprijs maar waar zou je anders willen zitten?

Terug wandelend naar het busstation krijg ik de indruk dat de stijgende smalle straatjes van Siena hetzelfde zijn als de Nederlandse tegenwind.

Ik he mezelf nog even gedragen als een chute toerist en souveniertjes gekocht. Die gaan weer thuis in het wijnkamertje terecht komen.

Het is nu even afgelopen met gewandeld, geklim en geklauter. Morgen neem ik een dag rust en sta ik bij de wijnboer. Daar ga ik wijnproeven. Ook een hele opgaaf maar ik kan in ieder geval blijven zitten.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur