Het was vanmorgen zo ijzig koud dat de koelkast spontaan in de verwarmingstand is gesprongen. Echt niet normaal. Ik introduceer daarom ook hierbij het nieuwe zomer tenue. Een gevoerde Noorse trui met centrale verwarming. Je gaat je bijna afvragen of het dit jaar nog wel gaat lukken met de temperaturen. Of zou deze zomer ergens in oktober weer op maandag en dinsdag vallen. Maar goed. Ik heb in mijn zomer tenue de spullen opgeruimd en ben onderweg gegaan. Eigenlijk met de gedachte om maar zeer versneld naar het zuiden af te zakken. De route was enigszins bekend. Malmedy, Verviers, st Vin en zo richting Luxemburg. Ik ben in het natuurgebied Hoge Venen nog even gestopt met het idee om tussendoor nog even een wandelingetje te maken. Maar hagel en sneeuw was mijn deel. Jammer. Want het is een schitterend, ongerept gebied tussen België en Duitsland. Maar om dat te verkennen in sneeuw en hagelbuien? Ook Malmedy is een bezoek waard. Maar niet met dit weer. En gezien de meeste reacties op het vorige blog worstelen wel meer mensen met het weer. Genoeg gezeur over het weer nu. Ben er klaar mee. Basta.

In Luxemburg heb ik nog even rookartikelen en diesel ingeslagen. Begrijp me goed. Aan rookartikelen zou ik geen Euri moeten uitgeven maar het is nu eenmaal zo. Reken even mee. Pakje shag, €10,60. In NL €25,00. Maal 15 pakjes (voor de hele reis). Ik bespaar dus €216. Tel daar bij op de diesel. 50 liter voor 1,51 de liter. Het loont dus zo langzaam om vanuit Nederland een dagje op en neer te rijden. Zo ver is het niet. Kortom. Ze sporen niet hier in NL. Ze poepen zichzelf in hun zak. En niet zeuren dat ze het doen voor mijn gezondheid. Gaat alleen maar om graaien. Ook hier weer klaar mee. Basta.

Aangekomen op één van mijn favoriete plaatsjes om te staan. Vianden. Het blijft echt één van de meest mooie en rustgevende plaatsje die ik ken. Maar ook hier is het weer nog niet best. Regelmatig een hagelbui en de temperatuur is nog lager. En dan begint zo langzaam dat bromberenhumeur de overmacht te krijgen. Ik heb dus even geluncht en na een uitgebreide controle op grasmaaiers ben onder de deken gekropen om mijn pensioenslaapje te houden. Dat was nodig want ik zat vanmorgen om 06.00 alweer met mijn oogjes wijd open.

Na het slaapje nog wel even lekker gewandeld langs en rond de Our. Heb nog een soort van monument bezocht. Het station van Bettel. Over de weg die ik gelopen heb heeft van 1888 tot 1988 een treintje gereden. Daar is nogal wat om te doen geweest. Open. Niet open. Maar uiteindelijk hebben ze Benny, zo heette da treintje, maar met pensioen gestuurd en er een wandelpad van gemaakt. Een wijs besluit. Anders had ik vandaag in de trein gezeten in plaats van gewandeld. Luxemburg blijft toch een bijzonder mooi land. Veel groen en uitnodigend vriendelijk.

Als ik weg ga bij Campert gaat in altijd op slot, op slot. Alles dicht dus. Maar met onze recente ervaringen blijft dat nu toch even een dingetje. Zal die weer open gaan? Gelukkig is dat goed gekomen. Je moet het vertrouwen weer een beetje krijgen. Zo, aan het einde van de dag, is de lucht toch weer opgeklaard. De zon is doorgebroken en ik heb het lef gehad om mijn vijf sterren tuinmeubelen tevoorschijn te halen en luisterend naar de competitie van vogelgezang en het verre kraaien van een Spreeuw heb ik vandaag toch nog dat rosétje in de zon gedronken. Mijn humeur is omgedraaid van bromberenhumeur naar engelengezanghumeur en om dat gevoel even vast te houden tracteer ik mezelf vanavond op een Schnitzel met gebakken aardappeltjes. Een paar zonnestralen doen veel met je. Morgen weer verder.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur