De dag is mooi begonnen. Koud, maar mooi. Moest vanmorgen vroeg nog wel even het kacheltje bijzetten maar zodra de zon boven de toppen van de bomen uitkwam was het puur genieten. Ik heb hier zolang op gewacht. Ik weet het. Er kan nog genoeg drama komen maar een keer wakker worden met een zonnetje dat verteld dat hij de baas is vandaag is toch wel erg lekker. Is weer eens wat anders dan wakker worden met een hele dag RAL 7036. Pak de kleurenwaaiers er maar even bij.

Ik heb mezelf vandaag overtroffen met actief zijn. Ben vanmorgen eerst naar het dörp Dessel zelf gewandeld. Dessel moet je gezien hebben. Alleen heeft het bij mij in ieder geval geen bijzondere indruk achter gelaten. Oké. Het heeft een kerk en een mooi stadhuis maar daar is dan ook alles mee gezegd. In het hele dorp was er één terrasje geopend en ik heb mezelf verwend met een kopje koffie in het zonnetje. Kijkend naar het doorstromend vrachtverkeer in Dessel. Ik geef toe dat er maar één reden was om hier naartoe te wandelen. Geldautomaat! Ik wordt daar toch een beetje zat van. Daar gaan we weer. Zoals gisteren gemeld is het een camperplaats bij een garage en die wil een zakcentje hebben voor de drank of sigaretten. Contant betalen. Anno 2024. Geen pin. Geen niks nie wat anders nie. Gewoon contant. Maar bij dit weer op woensdag 6 maart ga je mij nie uit me humeur trekken nie. Gewoon even flappentappen in het zonnetje.

Terug bij Campert heb ik, zuinig als ik ben, een bobotje gesmeerd en dat heerlijk verorberd in de zon. Normaal doe ik na de lunch altijd even een pensioenslaapje maar ik heb me nu een schop onder mijn kont gegeven en ben na de hap weer aan de wandel gegaan.

Het is best een mooie omgeving hier. Alle meren hier zijn ontstaan door de zandwinningen maar het is best een mooi gebied. Dat moet ik nog even recht zetten. Gisteren heb ik zoutwinning vermeld maar dat moet dus zand zijn. Op de helft van mijn route kwam ik nog een uitkijktoren tegen. De SAS4. Wat dat ook betekenen mag. Ik wist dat die er was en heb me dus tijdens het wandelen psychisch voorbereid om hem te beklimmen. Maar heellaas. Bij bocht vijf vertelde mijn brein dat dit wel genoeg was. Ik kan dat niet. Alleen maar een hekje en verder niets. Ik heb met ijs kaken geklemd en het anuskrampgevoel een paar foto’s gemaakt en ben met de gedachte dat ik mezelf niets meer hoef te bewijzen op mijn schreden teruggekeerd.
Wat me dan wel stoort is dat er een stelletje peuters van een jaar of 12 je voorbij dansen en springen. Laat me met rust.

Eenmaal beneden heb nog even het drie kanalen punt bekeken. Ik heb daar ook weer een nieuw woord geleerd. “Vaartketsen”. En voor er weer allemaal rare beeldgedachtes bij jullie opkomen. Dat woord is ontstaan toen de schepen nog getrokken werden door paarden. De beslagen hoeven maakten en ketsend geluid. Vandaar dus.

Ik heb nog een stief kwartiertje naar een pannenkoekenboot zitten staren maar als je net een bobo bij Campert heb gegeten?

Wandelend langs een ander meer, ze hebben er maar zat hier, blijkt dat de energietransitie ook hier doorgedrongen is. Je legt zo’n meer gewoon vol met zonnepanelen. Ook een idee.

Op de laatste 500 meter kwam ik nog een best echt Belgisch bruin café tegen en persoonlijk vond ik dat ik na in totaal 12,5 km wel een wijntje had verdiend.

Zo’n hele dag buiten, in het zonnetje en flink aan de wandel maakt je moe. Het heeft uiteraard niets met mijn leeftijd of conditie te maken maar op de een of andere manier ben ik gewoon kapot.

Morgen aan afspraak op de camping waar het allemaal begon. Ben benieuwd of jullie nog weten waar dat is.

Toedeledokie.

Tot morgen.

🚐🚐💨💨

Geschreven door Camperavontuur