In het laatste blog schreef ik dat ik het voor de zondag nog niet wist. Dat is zo gebleven tot zondagavond. Toen wist ik het nog niet en toen dacht ik, “Ik zou het echt niet weten en om een blog te schrijven over iets dat ik nog niet weet”? Lang verhaal kort. Ik heb zondag gedaan waar ik het beste in ben. Lui zijn. Beetje in het zonnetje zitten en zorgen dat ik elke keer op tijd te eten krijg.

Vanmorgen had ik het eindelijk voor elkaar. Ik had gisteravond nog gewoon mijn potje gekookt. Niks aan de zeis. Maar vanmorgen toen het nog koud was en ik mijn kacheltje nog even aan wou zetten had de gasfles waar ik het eerder over had het dan toch eindelijk opgegeven. En een gasfles wisselen terwijl het koud is en de slaap nog in je ogen en hoofd zit is niet mijn favoriete bezigheid.
Wel prettig is dat ik de laatste dagen geen last meer heb gehad van die hardnekkige mist in de ochtend. Gewoon helder en een strak blauwe lucht. Na 11 uur begint de temperatuur gewoon lekker op te lopen en het was weer een prachtige dag. Ik schrijf 2 oktober en zit nu nog gewoon buiten mijn blogje te schrijven. Normaal is het niet maar als je doet wat ik doe is het wel prettig.

Na het ochtendritueel ben ik onderweg gegaan voor het volgende deel van de route. En het was geweldig. Luxemburg is een pracht van een land en soms waan je je in andere landen. Omdat ik in het begin van mijn reizen dit jaar ben geïnfecteerd door het chateau-virus kon ik het niet laten om er vandaag, aan het eind van mijn reizen, er ter afsluiting nog één te doen. Chateau Bourscheid. Men zegt dat het het meest waardevolle monument is van het Groothertogdom. Dateert uit de jaren 1000. In latere jaren hebben ze er hier en daar nog wel wat bij gemetseld. Maar toch. Het staat er nog steeds. Ik moest me wel eerst even omkleden voor de rondleiding. Ik ben nog even in de kanteel geklommen, alweer trappenlopen, voor een paar plaatjes. Het is mij allemaal te hoog.

Verder in de toer heb ik de watervallen van Waldbillig bezocht. Ondanks dat het niet Schaffhausen of Krimmel is lopen er toch wat leuke straaltjes water uit de berg. Het wordt je ook niet echt makkelijk gemaakt om er te komen. Weer traplopen, klimmen en hink, stap, sprong over een aantal glibberige rotsen. Het is wel weer gelijk een toeristische attractie. Veel willen op de foto met de beekjes en er moet weer pootje gebaaid worden. Wat is dat toch?

Na even wat boodschapjes te hebben gedaan sta ik nu weer op een camping. Leuk hier. Onder geweldige sparren of dennen, ik weet het verschil niet, schrijf ik één van mijn laatste blogjes dit jaar. Ik ga zo langzaam op huis aan. Niet omdat ik het camperavontuur zat ben maar het is mooi geweest voor dit jaar en ik ben niet zo’n wintercamperaar.

Morgen een beetje rustig aan. Woensdag mijn boodschappenlijstje verder afwerken en dan naar huis. Er liggen nog wat klusjes op me te wachten, verven, vloer leggen, wc repareren enzovoort. Ik heb er zin in. Of lieg ik dat nou weer?

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur