Was me het dagje wel. Ben vannacht aardig wakker gehouden door de regen en storm. Maar vanmorgen was het weer redelijk rustig.
Volges twee vrienden/volgers was het de moeite waard om Heusden te bezoeken. Dus vanmorgen redelijk vroeg al aan de wandel. En ik moet zeggen dat al wandelend op en langs de stadsmuren/wallen Heusden iets heeft. Het is gemoedelijk bijna intiem. Wat nog de moeite waard is van het het vermelden is dat Heusden compleet gerenoveerd is. Er staat dan ook geen huis tussen dat iets van verval heeft. Al is het kleine centrum dan wel gemaakt tot één groot terras. Het was dat ik al gegeten had anders had ik daar zeker nog even aangeschoven. Verder straalt dit stadje een en al geschiedenis uit. Met zijn molens en oude straatjes mag het er wezen. Zeker en bezoek waard.
Na nog wat huishoudelijke bezigheden ben ik onderweg gegaan naar de volgende stop. Ik moest daar wel even serieus voor gaan zitten. Een rit van 15 km doe je niet zomaar.

Eenmaal aangekomen op de stadscamperplaats in ‘s-Hertogenbosch heb ik mijn lichtmetalen ros met elctrische ondersteuning van het het rek gehaald en ben voor de volle 2,5 km onderweg gegaan naar het centrum van deze stad. Jammer dat ze dit soort plaatsen altijd zover weg van het centrum aanleggen. Eenmaal aangekomen ben ik op zoek gegaan naar die Bossche Bol. Ik heb dat nog nooit gegeten en je moet toch alles in je leven een keer gedaan hebben. Ver zoeken hoef je niet want op elke straathoek staan de borden je toe te schreeuwen. “Eet hier de originele Bossche Bol”. Ik heb dus maar gelijk de koe bij de horens gevat en 20 meter van mijn fiets de bol besteld. Dat is dan ook gelijk weer de laatste keer geweest. Wat een verschrikkelijke zoete aangelegenheid is dat. Een beetje deeg meet heeeuuul veeeuuul slagroom omhuld in chocola. Ik was blij dat er op mijn tanden geen glazuur zat.

Hierna nog een mooie wandeling gemaakt door de stad met zijn vele gevels en oude gebouwen. De Sint-Jan is volgens mij het hoogtepunt. Bij deze kathedraal hebben ze echt hun best gedaan om elk hoekje te vullen met een beeldhouwwerk. Veel detail. Heb ook de binnenkant bezocht en slenterend over de graven van lang geleden gestorven heilige kan de pracht en praal die bij elkaar is gebracht door roof en plundering niet zo boeien. Het kolossale orgel en de glas in lood ramen vind ik dan eigenlijk weer kunstwerken op zich.

Na het wandelen heb ik me nog een versnapering op een terrasje gegund. Ik heb 3 wijntjes en 8 bitterballen ( of was dat nou andersom) nodig gehad om de zoete smaak van de bol weer uit mijn mond te krijgen. En die ballen waren heet.

Nog een leuke anekdote van het terras. Iemand van de bieding legt zijn hand op de schouder van een wat oudere vrouw en verstopt zich vlug achter de deur. De oudere vrouw reageert direct met “Hee viezerik. Kan je dat nog eens doen”. Dan kan je mij zo’n beetje opvegen.

Na die wijntjes en ballen, in welke volgorde dan ook, was ik weer verschrikkelijk blij met mijn elektrisch hulpje om terug naar Campert te gaan.

Na de ballen en de bollen heb ik vanavond genoeg aan een soepje met een broodje. Morgen gaan we weer verder.

Tot morgen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur