Allereerst spijt het mij dat deze dagen de blogs voor jullie wat laat komen. Maar zoals jullie weten leeft ik hier in een andere tijd. Als het tijd is om het blog compleet en af te krijgen is het voor jullie bedtijd en ik heb een jetlag.

Vanmorgen eerst even de nodige dingetjes gedaan. Koffie drinken, sigaretje roken en ontbijten. Dus de dag begon druk. Fietsje van het rek en op weg naar Faro. Eerst eens even over dat fietsen in Portugal. Je fietst hier gewoon op de vluchtstrook langs een soort snelweg. Maar er is ook niemand die zich daar druk over maakt. Geen getoeter. Geen dikke vingers. Lijkt allemaal redelijk normaal. Iedereen gaat ruim om je heen maar het voelt toch niet echt lekker.
Over wegen gesproken. Daar had ik het nog niet over gehad. Ik moet weer concludeerden dat Nederland de beste wegen heeft. In Spanje doen ze geloof ik een wedstrijd met België. Wie de slechtste wegen heeft wint. In Portugal is het beter maar ik ga daar ook geen hele brieven over naar huis zitten schrijven.

Maar goed. Ik dwaal af.

Faro. Het is een leuke ommuurde stad de ergens in 1700 zijn stadsrechten heeft gekregen. De echte oude binnenstad is leuk en rustig met die typische ingelegde straatjes. Het heeft op het oude centrale plein ook een kathedraal maar wat ik aan kathedralen gezien heb op deze reis ga je me met deze niet gek maken. Ben dan ook niet binnen geweest. Was misschien ter afkoeling beter geweest om het wel te doen. Want manomanoman. Wat was het warm vandaag. Voor het opnieuw asfalteren van een straatje hoeven ze het asfalt niet eens voor te verwarmen. Als ik zie wat de temperaturen in Nederland doen hoorde mij niet klagen maar ik weet wel waarom ik hier zoveel Nederlandse pensionados tegen kom.

Er is ook nog een ander stukje binnenstad. De zogenaamde voetgangerszone. Ja, wat zal ik er van zeggen. Het drijft hier op het toerisme, die er nog niet zijn, en de straten zijn bezaaid met terrasjes waar ze je naar binnen proberen te trekken. Schaduwdoeken boven de straten. Alles om het je maar zo plezierig mogelijk te maken. Heb een heerlijk hapje gedaan bij een Italiaan. Ja ja ik weet het ik ging op jacht naar de piripiri. Maar die is hier niet te krijgen. Maar met een pasta en een wijntje maak je mij ook blij.

Om mijn meisie goed geluimd te houden heb ik nog een paar oorbelletjes gekocht en ik heb aan de jachthaven, onder de parasol nog even een Aperol Spritz genuttigd. Met een heerlijk koel briesje van zee heb ik daar van genoten. Het heeft echter wel mijn terugfietstocht met als tussenstop de supermarkt er niet makkelijker op gemaak. Zag nog wel een hele bak met pastel de nata die allemaal schreeuwden “NEEM MIJ, NEEM MIJ”. Sorry jongens of meisjes of het. Ik neem er drie maar ik ga jullie wel aanbevelen.

Terug bij Campert de zooi opgeruimd, gedoucht, sociaal bezig geweest en nu een lekker wijntje. PROOSTERTJE.

Oh ja. Dat agentje. Nou alle respect hoor. Sjapo. Die heb echt de hele dag op mijn fietsje staan te passen. Petje af.

Morgen gaan we weer verder.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur