Heb vandaag nog volop gebruik gemaakt van het mooie weer. Vanmorgen was de lucht maagdelijk blauw. Je merkt wel goed dat de temperatuur zakt maar het zonnetje heeft zich van zijn beste kant laten zien. De wind maakte het wel een stuk frisser dus niet echt het weer om voor Campert in de zon te baden maar dat mag je nu ook niet meer verwachten.
Fiets eraf gehaald en een leuke route uitgestippeld door het Limburgse landschap. Ik moet eerlijk toegeven dat ik in deze contreien blij ben met de elektrische ondersteuning. Er is hier niets vlak. Naar beneden is leuk maar je weet dat je dat ook weer omhoog moet. En waar de gemiddelde dorps wielrenner op de pedalen moet staan fiets ik er fluitend voorbij. Lang leve de elektrische fiets.
Het landschap is hier buitengewoon. Heb er echt van genoten. Soms moest ik zelfs een beetje lachen. Op de minder steile maar langgerekte heuvels met de wind vol erop fiets je wel elektrisch maar heb je toch gewoon het snot voor je ogen. Dan dringt de wetenschap bij je op dat je de conditie hebt van een wijkagent.

Onderweg nog een bezoek gebracht aan de Amerikaanse militaire begraafplaats in Margraten. Je kan er ook voorbij fietsen maar door hun offer spreek ik nu nog steeds Nederlands en kan ik me vrij bewegen waar ik ook wil. Zittend op een bankje en kijkend naar al die graven dringt zich weer het liedje “The green fields of France” weer bij me op. Luister het eens. Luister goed naar de tekst. Je hoeft het niet mooi te vinden maar luister er eens naar. En Margraten is maar één van de velen velden die hier in de omgeving te vinden zijn. Ik vrees dat de werkelijke tragedie veel groter was als wat we lezen in boeken of zien in documentaires. Ben hier dan ook weer weggegaan met veel respect en een serieus woord van dank.

Vechtend tegen de wind en de heuvels ben ik weer terug bij Campert. Was er eigenlijk klaar mee voor vandaag maar een mede camperaar vertelde mij dat er nog een mooi kasteel in de buurt was. Op 1.5 km afstand. Kasteel Mheer. Dus de wandelschoenen weer aan en hup, onderweg naar het kasteel. Ik krijg altijd gelijk weer het geluid van kletterende zwaarden, steigerende rossen en stromende pek weer in mijn hoofd. Tijdens de wandeling kwam ik erachter dat ik eerst het dal in moest en dat ze vroeger het idee hadden dat een kasteel bovenop een berg moest liggen. Dus ik begon mij langzaam af te vragen waarom ik die fiets met die batterij niet meegenomen heb. Je moet dat stuk namelijk ook weer terug. Nha ja. Ben lekker bezig geweest en heb in ieder geval een aantal van de calorieën die ik tijdens mijn tochtjes rijkelijk tot mij neem enigszins verbrand. De plaatselijke gastronomie probeerde mij dat geloof ik ook duidelijk te maken. Ik kon er niet uit komen. Het is aan jullie.

Het was een mooie, productieve dag. Nu is het kacheltje aan het snorren. Muziekje aan. Wijntje erbij om mezelf moed in te drinken voor het voetbal van vanavond.

Al met al. Tot nu toe kan het niet op.

Het weer. Daar kan je wat meer jassen voor aantrekken. Hoop dat het droog blijft.

Morgen weer op pad.

De eeuwige reiziger 🤭

🚐🚐💨💨

Geschreven door Camperavontuur