Vandaag vertrokken uit de schitterende Veluwe. Niet omdat ik dat wilde maar de camping ging sluiten voor de rest van het jaar dus of ik zo vriendelijk wou zijn om mijn biezen te pakken, mijn snor te drukken of te wel opzouten. Beetje overdreven maar dat past wel bij mij. Zeer vriendelijke eigenaren die je zelfs begeleiden over de zandweg en de hoofdweg vrij houden zodat je rustig weg kan rijden. Of zouden ze toch klaar zijn met mij.

Weer zo’n typische reisdag gehad. Niet veel te beleven al heb ik daar wel mijn best voor gedaan. Het doel voor vandaag was Noorbeek. In het uiterste puntje van Zuid-Limburg. Had onderweg nog een bezoekje ingepland aan de campingwinkel in Schijndel en daar heb ik aardig zaken kunnen doen. Gasfles gewisseld, heb nu twee volle dus laat de winter maar komen, slotje van een lade gewisseld en nog wat kleine dingetjes. Heb mezelf de luxe van twee croquettes met brood gegund. Hierna weer een route uitgestippeld naar het eindpunt. Heb de snelweg weer gelaten voor wat het was en had iets moois bedacht door het Maasdal. Aan de Belgische kant dan wel. 58 rotondes en 62 verkeerslichten verder had ik me dat toch wat anders voorgesteld. Een aaneensluiting van onbekende dorpen met meubelboulevards en autohandelaren. Niet te vergeten de 10 benzinepompen op 500 meter weg.

Laatste stuk was dan wel weer er mooi. Die Limburgers zijn zo trots op hun landschap en ik kan me daar wat bij voorstellen. De avond zon speelt het spelletje nog even mee en ik moet zeggen, ik heb slechtere uitzichten gehad.

Wat ik vandaag geleerd heb is dat je in de wintermaanden beter de snelweg kan nemen naar je volgende bestemming. Als je om een uur of 4 op je bestemming komt begint het eigenlijk al te schemeren en doe je niets meer.

Na een mooie week kan je merken dat het weer omslaat. De wind trekt aan en de laatste bladeren aan de half lege takken verliezen hun grip. Moeizaam bereiken ze de grond en in het door de halve maan verlichte heuvellandschap proberen ze nog één keer vast te houden in hun verloren strijd tegen de natuur. De wind huilt om Campert heen en de nacht valt als een deken over het landschap. Oppassen nu. Zit zo het tweede hoofdstuk van Agatha Christie en de dolende camper te schrijven.

Heb morgen fietsplannen maar ik weet niet of het er van gaat komen. Volgens Piet en Pelleboer ziet het er niet best uit.

Al met al. Reisdag.

Het weer. Ging nog wel vandaag maar ik ga de novemberstormen en de nattigheid niet tegenhouden.

Keep you posted.

De eeuwige reiziger. 😂

🚐💨💨

Geschreven door Camperavontuur