Het voordeel van een dagje niet schrijven is dat je de dag erna veel meer te vertellen hebt. Maar gebrek aan inspiratie is het niet. Had gewoon niet zoveel gisteren. Een lummeldagje zeg maar. Als je een paar dagen onderweg bent geweest moet je ook eens een dagje huishoudelijk onderhoud inlassen. Anders wordt het een zooitje en er waren ook nog wat kleine reparaties. ‘S avonds is mijn meisie gekomen. Dan moet er lekker gebabbeld worden, wijntje drinken, happie doen en dan, oh ja, nog en blog schrijven. Het is er niet meer van gekomen. Sorry.

Maar vandaag weer volop. Vanmorgen fietsen van het rek af en een heerlijke tocht gemaakt over de Veluwe van zo’n 30 km. En als je dan zo’n tocht maakt moet je goed voorbereid zijn. Dus op 500 meter van de camping eerst maar koffie met appeltaart. Ik had er ooit eens van gehoord maar kan me niet heugen wanneer is er geweest ben. De Posbank. Waarvan geclaimd wordt dat hij het mooiste uitzicht heeft van Nederland. Op de route er naar toe heeft de Veluwe zich echt van de mooiste kanten laten zien. Het ene moment door dichte bossen het andere moment over wijde heidevelden dan weer langs zandverstuivingen. Een diverser stuk Nederland kan je je bijna niet voorstellen. En het leuke is. Onderweg zie je eigenlijk niemand. Tenminste. Tot je bij de Posbank bent. Daar wordt bijna niemand ineens een heleboel iemanden. Wat een toeristenfuik. Echt gek is dat dan ook weer niet want op een bankje in het zonnetje, genietend van het uitzicht is het op 29 oktober 22 graden en geen wolkje aan de lucht.

Op de heenweg van deze tocht waren we echt blij dat we elektrisch rij. Dat is op zijn Zuid-Afrikaans gespeld maar anders rijmt het niet. Veel te maken gehad met vals plat. Je ziet het niet maar als je je voeten stilhoudt ga je toch gewoon achteruit rijden. Dat heeft dan weer als voordeel dat je op de terugweg eigenlijk zo de camper weer inrolt. Heb onderweg mijn hoogtevrees nog maar eens bedwongen en ben naar het eerste plateau van de brandtoren geklommen. Het is dat je niet verder mag. Anders had ik het gedaan.

Al met al een prachtige dag en stiekem zijn we alle twee nu een beetje stijf en beginnen de symptomen van spierpijn op te dagen. Maar dat gaan we niet toegeven. Niet tegen elkaar en niet in dit blog.

Het weer. Ja. Wat zal ik zeggen. Buitengewoon, niet normaal maar wel lekker. Eigenlijk horen nu de oren van je hoofd te vriezen maar we zijn blij dat het niet zo is.

Voor morgen hebben we kaartjes voor de stoomtrein. Dat wordt dus spannend.

Tot morgen,

De eeuwige reiziger 😜.

🚐🚐💨💨

Geschreven door Camperavontuur