Zeer mooie dag vandaag. Als het op mijn vorige plek, Rucphense Weide, rustig was is het hier oorverdovend stil ‘s nachts. Overdag hoor je ergens in de verte het geluid van een weg maar dat sterft in de avond weg en dan is het stil. Maak je niet zo vaak meer mee op een camping in Nederland. Stiekem vind ik dit ook een beetje kindonvriendelijke camping maar dat zal je mij nooit horen zeggen.

De dag rustig begonnen. Beetje lummelen, koffie, broodje hard gekookt ei zonder ui en proberen de slaap uit mijn hoofd te krijgen. Vroeger had ik dat niet maar tegenwoordig heb ik toch even een uurtje nodig.
Moest mezelf wel even onder de kont schoppen maar toch lekker het rugzakje gepakt met broodjes en van alles en nog wat wat je voor niets meesleept. Maar beter voor niets als om verlegen zitten. En natuurlijk de stok mee.

Het deel van de Veluwe wat ik vandaag heb gelopen is een verscheidenheid van bomen. Loofbomen, naaldbomen, grote bomen en van die heeeuuule kleine boompjes. Je kan goed merken dat het jaargetijde niet echt opschiet. Sommige bomen beginnen wel te verkleuren en hun blad te verliezen maar de grote kleurschakeringen zijn er nog niet echt. Een zeer vriendelijke jongen van het waterschap kon mij vertellen dat sommige eiken nog beter in hun blad zitten dan de afgelopen zomer.
Hij kon mij trouwens nog veel meer vertellen over het aangelegde beekje waarin hij druk bezig was om de gevallen bladeren en takken weg te scheppen. Op mijn onnozele vraag of dit werk in deze tijd niet redelijk zinloos was kan hij wel lachen. Als we niet regelmatig wat weghalen stapelt zich dat op en dan stroomt dat beekje niet meer. Logisch.
In dat beekje zijn verschillende watervalletjes gemaakt, zo noemen ze dat hier graag, maar die zelfde jongen kon mij uitleggen dat dat eigenlijk stuwtjes zijn om te zorgen dat er verval is en het water blijft stromen. De Veluwe hebben van zichzelf niet veel verval. Vreemd. Ik zie toch redelijk wat hoogteverschillen hier.

Wanneer je het stroompje volgt kom je bij de grootste waterval van Nederland. Dat is wel even een dingetje hier in de omgeving. Het is een heel gevecht geweest tussen Loenen en Eerbeek bij welke gemeente dit gemetselde gevalletje nou eigenlijk hoorde. Loenen heeft dat gevecht gewonnen en hebben het met een dikke middelvinger naar Eerbek de Loenense waterval genoemd. Zo. Dat zal je leren.
Een negatief ding. Qua bezoekersaantallen kan dit valletje zich procentueel meten met de Niagara’s of Krimmeln. Hier ook niks nie kindonvriendelijk nie. Laarzen worden aangetrokken om door drie centimeter water te kunnen spetteren en complete waterbouwkundige projecten worden bedacht om de waterloop te stoppen. Wat overigens niet lukt maar ik ga wel gelijk weer in de ouwe zemelaar modus. Ook elke meegesleepte hond moet verplicht in het water piesen. Heb met tegenzin nog wel even een plaatje gemaakt van dit bouwwerk waar Nederland om bekend staat.

Even verderop was mijn ouwe zemelaars modus weer verdwenen door een toevallige ontmoeting met een stoomtrein. Hoe het komt weet ik niet maar ik wordt gewoon een beetje emotioneel van die machines.

Vrolijk door de bladeren schoppend weer terug naar Campert waar ik op dit late uur nog steeds buiten mijn blogje schrijf. Leuk dagje zo.

Heb verder nog ontdekt dat het in de kabouterwereld hetzelfde is als in de grote mensenwereld. De één leeft op stand met uitzicht de ander in een krottenwijk.

Ga morgen kaartjes kopen voor de stoomtrein.

Tot morgen.

De eeuwige reiziger 😜

🚐💨💨

Geschreven door Camperavontuur