En wat mij betreft had de titel van dit blog nog uitgebreid kunnen worden met wijn. Maar goed. Dat is persoonlijk. Heb vandaag weer veel geleerd over het Brabantse land.
Heb het fietsje eraf gehaald en een bezoek gebracht aan Sint Willebrord. Of eigenlijk beter gezegd een bezoek aan namaak Lourdes. Want dat is nogal wat in deze contreien. Ik vind het in ieder geval een ingewikkeld verhaal dat begint in de jaren 1800. Het gaat over verschillende pastoors, kardinalen en nog wat geloofsrangen waar ik niet zo’n verstand van heb. Wat wel duidelijk is dat ze allemaal één doel hadden en dat was het nabouwen, herbouwen en opnieuw bouwen van, en ik moet eerlijk toegeven, de toch wel zeer mooie kerk van Sint Willebrord. Één ding waren ze het wel over eens. Hier moest een kopie komen van de heilige Maria en het bedevaartsoord Lourdes. En uiteindelijk is dat gelukt. Één van de pastorale is zelf naar Lourdes afgereisd en heeft daar bij de originele grot en stuk steen gejat (hoe kan het ook anders) en in laten metselen in de Lourdesgrot van Sint Willebrord.
Hierna zijn er echt duizenden mensen geweest die op bedevaart gingen naar Sint Willebrord. De laatste tijd is dat redelijk gereduceerd naar enkele tientallen maar het blijft een mooi verhaal.
Begrijp me goed. Ik wil niet spotten of oneerbiedig zijn maar nog dagelijks komen hier mensen die een centje in het potje doen en een kaarsje aansteken in de hoop dat ze morgen hun scootmobiel kunnen verkopen. Hoop echt met alles dat het zo is.

Bij terugkomst nog geprobeerd om de gedeeltelijke zonsverduistering van vandaag vast te leggen. Maar er wordt hier een beetje hinderlijk spelletje met mij gespeeld. Als de verduistering begint schuiven de wolken ervoor en als de verduistering klaar is trekt het open. Nha ja. Tis maar een ding.

Heb toch nog heerlijk in het zonnetje gezeten. Mij bezoek aan Maria heeft in ieder geval voor wat het weer betreft zijn vruchten afgeworpen. En daar ben ik dankbaar voor. Dit weer en deze temperaturen in oktober is niet normaal maar ik geniet er toch maar van.

Nog even, op zijn Hollands gezegd, wat klooien en schoonmaken ben ik aan het voorgerecht van een onsje Seranoham begonnen. Voor de kenners en ingewijden is dat hondenvoer maar wat je niet kan krijgen kan je niet eten. Nu het hoofdgerecht van een big Schnitzel met aardappelsalade. Een lekkere multiculturele maaltijd dus.

Morgen weer onderweg. Op naar de Veluwe.

Het weer. Kennie mopperen.

Tot morgen,

De eeuwige reiziger 😆

🚐🚐💨

Geschreven door Camperavontuur