Sorry lieve vrienden en volgers. Heb gisteren geen blog gemaakt. Maar ik moest even dat midzomeravondfeest in Tolne afwachten en daarna was ik te wazig en had geen zin meer om na het wijn drinken en wereldproblemen oplossen bij het kampvuur om nog gemotiveerd achter de typemachine te gaan zitten. Dus ik vat het even samen.
Het feest werd opgeleukt door een zandschilder die er zijn beroep van heeft genaakt om zeer kunstige creaturen te maken met zand. Was er van onder de indruk. Zand is toch een dingetje.
We hebben die dag ook nog. Een bezoek gebracht aan Frederikshavn. Op de fiets er naar toe en de Jutlandse heuvelrug was ons goed gezind. Veel heuveltjes naar beneden en op een enkele trap na rol je er eigenlijk zo naar binnen. We hebben ons laten verleiden door het palmenstrand dat daar is aangelegd maar het is meer de naam dan het ding. Leuk maar niet om opgewonden van te raken. Verder is Frederikshavn een ingeslapen havenstad met een voetgangerszone die leuk is om een hapje te doen. We zijn weer bij een Italiaan beland en ik had het lef niet meer om in te checken op FB. Als je heuvel af, windje mee Frederikshavn binnen rolt dan betekend dat wat voor de terugweg. Dus we hebben de trein genomen. Zo klaar en lekker snel.

Vanmorgen de zaak opgebroken. We moeten weer onderweg. Maar zoals gezegd zouden we nog een bezoek brengen aan Grenen. Het uiterste punt van Denemarken. Ik moet zeggen dat was een beleving. Campert geparkeerd op de ruime parkeerplaats en wandelend lang het strand naar de punt.
In de aanloop daarvan nog langs het graf gekomen van Holger Drachman. Dat zegt niemand wat maar dit was een dichter, schilder en poëet. Hij kwam niet uit deze streek van Denemarken maar was zo geliefd onder de bevolking dat hij eerst werd over gevaren en toen per trein naar Grenen werd gebracht om daar op het strand te worden begraven. Hierbij werd de grootste rouwstoet gecreëerd die Denemarken ooit gekend heeft. Leuk weetje. Toch.
Wandelend langs het strand denk je dat er wel erg veel gekleurde steentjes liggen. Heelaas zijn dit allemaal aangespoelde kwallen en je moet je best doen om ze mis te houden en niet op je plaat te glijden. Echt bizar.
Eenmaal op het puntje van Denemarken is goed te zien dat de verschillende stromingen van verschillende zeeën, de Baltische en de Noordzee hier elkaar treffen. Echt leuk om een keer zelf te zien.
Na het eten van een hotdog 🌭 onderweg naar de volgende stop.

Aangekomen op camping Bramslev Bakker gaan we eerst en voor altijd het hardnekkige verhaal de wereld uit helpen dat Denemarken net zo vlak is als Nederland. Met uitzondering van het zuidelijke gedeelte is dit een prachtig heuvelachtig land. Geen hooggebergte maar zeker niet vlak.
De camping ligt aan de Mariager Fjord en dit is het mooiste stukje van Denemarken wat ik tot nu toe heb gezien. We twijfelen weer. Morgen verder. Of een dagje extra. We zien het wel.

Al met al.
Denemarken is een land dat je blijft verrassen. Het wisselend natuurschoon. De rus en de kalmte. Kan ook niet anders. Heeft geloof ik acht miljoen inwoners en daarvan leeft de helft in Kopenhagen. Vandaag een enerveerde dag. Snel naar bed. Zit er doorheen.

Het weer.
Dat is even een ander verhaal op het moment. Heerlijke temperatuur. 24 graden. Volop zon. Ik zou zeggen. Hou vast die stijgende lijn.

Geschreven door Camperavontuur