We hebben de Kiessee achter ons gelaten en zijn weer onderweg. Klusjes allemaal gedaan. Meisie met haar eigen autootje onderweg naar huis en ik ga er een week over doen om daar ook te komen. Had vandaag nog een lunchafspraak in Halberstadt en om ook op en beetje lunchtijd aan te komen heb ik het eerste stuk gewoon Autobahn gedaan dus daar valt weinig over te melden.

Wel leuk om deze familie ook weer eens te zien en ze hadden gerekend op mijn komst. Hackepeter. Dat is heerlijk gekruid, grof gemalen rauw vlees. Maar ja. Schoonmoeder wist dat ook. Dus daar ook een berg Hackepeter. Dan nog hier en daar een broodje Zwiebelenmet (ongeveer hetzelfde maar dan net anders). Nog een steak tataar in een restaurant. Allemaal rauw vlees dus de wormen kruipen zo langzaam mijn bla bla bla. Allemaal wel heerlijk trouwens.

Nu de rust opgezocht. Was ik ook wel een beetje aan toe. Druk druk druk. Camping am See. Vlak bij Halberstadt. En rustig is het hier. Prachtige camping met gevoel voor groen. Heb een prima plaatsje waar ik nu in het laatste avondzonnetje dit blog zit te schrijven. Met op de achtergrond luid tjirpende vogeltjes die hun best doen om boven dat andere vogeltje uit te komen met op de achtergrond mijn altijd meereizende fado’s. Oh. Er is ook nog een ander geluid. Ik noem dat maar de Vietnamese Brulkikkert. Als je het geluid hoort denk je dat hij minimaal een meter in het rond is maar hij haalt de 10 cm niet eens. Ik kan zo’n keel niet opzetten.

Nog een paar aardige plaatjes kunnen maken vandaag. Erg mooi altijd in het voorjaar, dan kleurt Duitsland geel. Tot de horizon velden met gele aanplant. Rasp, heet dat hier. Bij ons Koolzaad geloof ik. Een plaatje is met Onze Lieve Vrouwen Kerk van Halberstadt op de achtergrond. Daar gaan we morgen een bezoek aan brengen. Niet aan de kerk maar het geheel zal ik maar zeggen.

Al met al. Prima dag. Begin weer een beetje het echte campergevoel te krijgen.

Het weer: Niks mis mee. De zon houdt stand. Avonds fris. We gaan een happie doen.

Ga jullie nog heerlijk lastig vallen.

Tot morgen.

Geschreven door Camperavontuur