Ik ben zo blij dat de techniek tegenwoordig voor niets staat. Ik probeer me voor te stellen dat je in dit landschap aan het wandelen bent zonder digitale camera op je fototoestel en dat je nog steeds bezig bent met een toestel met een filmrolletje van 36 opname. Buiten het feit dat je een lamme duim zou krijgen van het doorspannen,met je rolletjes naar de fotowinkel moest en na een week de negatieven moest uitzoeken waar je nou eigenlijk een foto van zou willen hebben. Je blijft hier knippen. Echt barbaars.

Vandaag een leuke wandeling gemaak vanaf de camping langs het meest gevaarlijke snelstromende riviertje van het Ötztal. De Fischbach. Ze hebben er hier al zoveel drama met meegemaakt in de vorm van weggespoelde huizen, overstromingen en alles wat wateroverlast maar kan meebrengen.

De weg gaat hier snel berg op dus de hoogtemeters vlogen ons weer om de oren maar de uitzichten waren dan ook weer grandioos. Het mooie van dit soort wandelingen is dat je op het ene moment omgeven wordt door hoofdzakelijk sparrenbomen en gelijk daarna weer getrakteerd wordt op een geweldig uitzicht over het dal. Traktatie is dan wel dat je boven op de alm weer zo’n boeren schuur hebt waar een terrasje voorgezet is Dus tijd voor een Radler en een Nudelsuppe. Je moet alleen even de wespen aanval trotseren die in hordes op je af komen.
Grappig is dan wel weer dat je daar niet met een bankkaartje kan betalen. De waard maakt daar echter geen probleem van. “Geef het geld maar af bij de campingreceptie. We komen het wel halen” 🤪🥰

Na alle inspanningen om boven te komen krijg je als toegift nog even een hangbrug te verslaan wat in mijn geval echt even een dingetje is. Ik hou niet zo van die bruggen waar je niets meer om je heen hebt en die nog bewegen ook. Mijn meisie moet dan nog zo nodig in het midden selfies gaan staan maken waar ik alleen maar naar hoef te kijken om zo’n anusknijp gevoel te krijgen. En dan moet ik zelf nog aan de oversteek beginnen. Daarna begint de afdaling die zo lang aanhoud dat je het gevoel krijgt dat je kangarooknieen hebt. Knieën die de verkeerde kant op staan.

Onderweg nog een paar prachtige klimwanden gezien waar Anki me echt heeft moeten tegenhouden om er een te doen.

‘S avonds heerlijk gegeten in het campingrestaurant onder de terrasverwarmers. Dan is de avond zo slecht nog niet.

Al met al weer een zeer geslaagde dag en we blijven hier nog even hangen.

Nu lekker languit. Knieën en kuiten rust. Dus tot morgen lieve volgers.

Geschreven door Camperavontuur