'Onze dag'. De laatste dag voor de vakantie én dus een feestdag voor de kinderen. Vandaag waren ze vrij in wat ze deden op school. Binnen de perken natuurlijk. Het uniform was niet verplicht en dat viel meteen op: de jongens liepen rond in combinaties van traditionele hemdjes en broeken of gestreepte wijde t-shirts waarvan ik de naam niet weet. De meisjes hadden jurken in alle mogelijke modellen en motiefjes die er bestaan. Wat een ongelooflijke kleurboel, maar oh zo prachtig om te zien!
Een beetje later dan normaal kwamen de kinderen aan op school. Waarschijnlijk hadden ze iets meer tijd nodig om hun outfit te kiezen. Het grappige was dat het er voor één keer eens omgekeerd aan toe ging: wij waren op tijd en zij kwamen te laat. Vol trots kwamen de meeste kinderen door de schoolpoort gestapt. Sommige waren alleen, anderen in groepjes of samen met broers en zussen. Allemaal hadden ze ofwel een picknickmandje in hun hand ofwel een kookpotje op hun hoofd. Het is de bedoeling dat ze het meegebrachte eten delen met klasgenootjes, kinderen van andere klassen, leraren en uiteraard ook de eventuele vrijwilligers. Ik kan niet meer op één hand tellen hoeveel keer dat ik een handje rijst/spaghetti/vis vriendelijk heb moeten afslaan. En wat een hoeveelheid koekjes dat ik in één voormiddag verzamelde! Iedereen was zo gelukkig en kon het goed met elkaar vinden. En als zij gelukkig zijn, hangen onze handen en armen vol kinderen.
Terwijl Lotte nog met Madam Latifa rapporten aan het invullen was, werd ik door een tiental kinderen telkens opnieuw van de ene naar de andere kant van de school geleid. Elke klas bezochten we en overal waren ze feest aan het vieren. Met uitzondering van de leraren want deze waren druk bezig met de administratie. Onder de mangotree was er zelfs een heus feestje aan de gang. De jongens die elke ochtend klaarstaan om de ochtendmars te spelen, haalden hun trommels boven en zorgden voor wat ritmische dansmuziek. En als je dit hoort, kan je niet meer stil blijven staan. Stofwolken waaiden hoog op, blote voeten deden de grond daveren en je werd misselijk van alle kleuren door elkaar. Zingen en dansen... Afrikanen kunnen dit als de beste! Bewonderenswaardig hoe die kleintjes van jongs af aan zo een goed gevoel voor ritme hebben!
In de klassen werden de banken aan de kant gezet zodat er een grote open ruimte in het midden van de klas was. De kinderen speelden, dansten en liepen in en uit de klas. Maar ze moesten wel paraat staan als de leerkracht hun naam afriep en ze hun verbeterde examens terugkregen. Vol fierheid lieten ze mij hun examen van 'creative arts' zien om het, na een verwachte lovende reactie, zorgvuldig in hun picknickmandje te proppen. Op het einde van de voormiddag kregen ze ook hun rapport mee naar huis. De hele dag werden er foto's genomen. Van klasfoto's, foto's met de leerkracht en foto's met de kinderen tot (jaja, ik heb het geleerd ook al ziet het er niet uit en ben ik er nog steeds niet voor te vinden) selfies.

Om 12 uur verzamelde de hele school onder de mangotree voor een toespraak van de headteacher over de vakantie. Dit werd zowel gestart als afgesloten met een gebed en daarna konden de 3 weken vakantie van start gaan!
Ook bij ons werd de vakantie goed ingezet want we trokken naar Tacorabama voor een heerlijke afscheidslunch. Een pizza chicken, de laatste Tamalese lunch voor Tessa en Elise. Althans voor Tessa, want Elise lag op haar voorlaatste dag terug ziek in bed. Niet echt een leuke manier om een reis af te sluiten!
's Avonds was kleine Lukman vol bewondering naar de foto's van 'Our Day' op mijn camera komen kijken. Hij heeft nog een weekje school, dus zijn feest zal pas volgende week donderdag plaatsvinden. Daarna probeerde ik om alles wat ik vandaag gezien en meegemaakt heb, weer te geven in een tekening in mijn schetsboek. Eerst werd de bank onder het licht geplaatst en dan kon ik beginnen schetsen. Alle elementen werden in één compositie gestoken en op dat moment besefte ik dat ik waarschijnlijk de oranje-gele uniformpjes niet meer in het echt zal zien. Het was mijn allerlaatste dag mét de kinderen op de Kidz Active School geweest. De volgende keer dat ik er kom, zal zonder schoolkinderen zijn. Om er de muren te schilderen... .

Geschreven door Avontureninbeeld