's Ochtends was het weer tijd om met de computers te sukkelen. Mister Mustapha was nog steeds ziek, maar ik wou de kinderen toch de kans geven om als ontspanning de leerrijke computerspelletjes te laten spelen. Weerom had ik had te kampen met een probleem: de helft van de computers werkte niet of viel steeds opnieuw uit. Ik heb het opgelost door hen goed te laten doorschuiven aan de computers die wel werkten en hen nauw in de gaten te houden. Het ging vlotjes, ze hadden hun zin gekregen én ze leerden bij.

In de namiddag nam ik de diabolo's nog een keer mee. Een jongen, ik denk van een jaar of 15, was heel enthousiast en leerde verschrikkelijk snel bij. Tegen het einde van de namiddag kon hij zelfs al enkele trucjes uitvoeren! In de loop van de namiddag kwam Marieke langs om een kijkje te nemen bij de leeslessen van Hamdia. Ze was niet alleen vandaag; voor en achter haar op de motor zaten haar kinderen. Mats en Fenna, twee mulatjes en lieve, mooie kindjes. Ze kwamen vandaag mee naar het project omdat ze anders alleen thuis waren. Voor hen (en nog enkele andere kinderen) zal ik binnenkort zwarte piet spelen.
In het begin waren ze nog verlegen maar dat veranderde snel toen ze ook een diabolo in hun handen kregen. De 4 diabolo's en de stokken werden om de 3 minuten doorgegeven. Telkens wanneer ik 'change' zei, gaven de kinderen het materiaal aan een ander kindje. Af en toe (omdat ik zelf ook bezig was) duurde de tijd iets langer en dan kwamen ze al vragen wanneer er gewisseld werd. Maar ik zag dat ze zich amuseerden. Het was een goede beslissing om de circusmaterialen mee naar Ghana te nemen! Een nieuwe sport én een oog-hand coördinatie die ze nog nooit op deze manier geoefend hebben. Twee vliegen in één klap!
Door de diabolo-les te geven, was ik de tijd weeral uit het oog verloren. Het was weer veel te snel tijd om te stoppen.

Op weg naar huis was het een vreemde bedoening. Van ver klonk muziek en deze werd steeds luider naargelang ik dichter bij het huis kwam. Het was een groep van de NDC-partij die 'reclame' aan het maken was voor de verkiezingen. Een vijftigtal mannen op motors, met NDC-t-shirten aan, gekleurde linten in rood, groen en wit, muziek vollen bak, zingend en dansend op motorkings, ... . Het was een heus spektakel! Het leek zelfs een beetje op carnaval! De komende weken zal ik dit waarschijnlijk nog vaker tegenkomen want de verkiezingen komen eraan. Om de 4 jaar wordt er een president gekozen en dat is altijd een groot evenement met veel en indrukwekkende voorbereidingen!
's Avonds heb ik in het gastgezin nog een beetje gesukkeld met mijn administratie. Mijn visum moet verlengd worden en daarvoor heb ik een papier gekregen van Bash om in te vullen. Alles staat in het Engels en vol met moeilijke woorden waar ik niets van begreep! Lotte en zelfs Hamdia begrepen er af en toe niks van! Dat wordt morgen eens enkele minuten samenzitten met Bash om het te overlopen... .

Geschreven door Avontureninbeeld