Een rustdag. Er was niets gepland en we wisten ook niet wat we gingen doen deze zondag. Maar wat wel vast stond: ik kon uitslapen! En het lukte want ik werd wakker om 7u15. Dat wil zeggen dat mijn nachtrust zeker een kwartier langer was dan anders! Bij het bezoek aan het toilet geraakte ik niet in het kleinste kamertje. Lotte had dit ingenomen en was niet van plan om er snel uit te komen... .
Ze was nog steeds niet beter. Buikpijn, diarree, overgeven, futloos,... allemaal bijwerkingen van de anti-malariapillen. En toen kwam de gastfamilie af met goede raad: Hamdia, moeder Leila, de vader en nog enkele andere gezinsleden. Eerst stonden ze met verbaasde blikken rond ons omdat Lotte aan het wenen was. Wenen wordt hier gezien als zwakte en dat toon je niet! Vanaf het moment dat een meisje vrouw wordt, wordt er verwacht dat ze sterk is en niet meer huilt. Daarna kwam de onderlinge discussie: pillen stoppen, pillen blijven doornemen, een beetje eten, een goede warme maaltijd eten, thee drinken, droge rijst eten, ... Ze spraken elkaar soms een beetje tegen, maar ze bedoelden het allemaal goed. Het was een beetje luisteren naar iedereen en toch naar niemand. Uiteindelijk is Lotte terug in haar bed gekropen en heeft ze de hele dag geslapen en gerust. Dus zat ik alleen buiten op een bankje, maar dat was niet van lange duur, er was bezoek vandaag. (Eigenlijk komen hier elke dag tientallen mensen over de vloer, maar dit bezoek was anders). Het kleinere zusje van Hamdia (13 jaar) was er omdat ze deze namiddag naar een huwelijksfeest van een nicht gingen. Ze ontfermde zich (of kreeg haar toegewezen) over Nussirat terwijl de mama met de was bezig was en ze ondertussen keek ze naar mijn bezigheden. Nu ik toch tijd in overvloed had vandaag, was ik van plan om enkele lessen voor deze week voor te bereiden. Ik maakte een ganzenbord. Heel eenvoudig, met maaltafels en dat in combinatie met kleine opdrachten, spelletjes en eventueel beloningen. Het spel werd enthousiast uitgeprobeerd en goedgekeurd door Hamdia's zusje. Tot ze binnen werd geroepen om haar klaar te maken voor de bruiloft.

Ondertussen kreeg in het te warm in de zon. Zo werd ik een beetje gedwongen om al mijn materiaal op te ruimen en een schaduwplekje te zoeken om daar verder te werken. Heel de ochtend en een deeltje van de namiddag heb ik op het binnenpleintje gezeten. Veel volk was er niet want ze waren ofwel buitenshuis iemand gaan opzoeken, ofwel zaten ze binnenshuis. De wasdraad hing vol met kleren en lakens, maar toen ik een plaatsje aan de draad zag dat nog vrij was, besloot ik om eindelijk eens mijn dekbedovertrek en lakenzak te wassen. Deze kans kreeg ik niet vaak omdat ik meestal pas thuis kom om half 6 en het dan te laat is om alles nog droog te krijgen voor de nacht. Ineens ook al mijn ondergoed gewassen zodat ik zeker niet te kort kom de komende week. Na de was heb ik mijn kamer opgeruimd en geveegd (met zo een heksenbezem zonder steel). Zo, alles is weer proper. Onverwacht heb ik er vandaag een kuis/opruimdag van gemaakt. Eventjes rust nu, de was hing te drogen en mijn kamertje blonk (!). Tijd om nog wat met Martin te spelen. Terwijl de jongen helemaal in de diabolowereld was verdiept, haalde ik mijn fototoestel boven om één van onze huisdieren te fotograferen. Lizards zijn zo'n interessante beesten als je ze van dichtbij bestudeerd!

Tegen een uur of drie vertrok ik toch even naar de lodge. Onze fietsen stonden daar nog door het voorval van gisterenavond. Maar ik heb hem morgen wel nodig om naar het project te fietsen. Ik wandelde in mijn eentje 20 minuutjes naar het rondpunt om daar een yellow yellow te pakken te krijgen richting T-poly, de straat van de lodge. Daar was het heel rustig, maar er zorgde iets kleins voor wat actie: een klein katje. Yussif had een nieuw katje en hij had dit meegenomen naar de lodge. Een witteke met een armbandje als halsband. Het lag te slapen toen ik aankwam, maar al snel veranderde het in een speels duiveltje dat mijn handen gebruikte als krab- en bijtpaal. Na anderhalf uur ben ik terug naar huis gekeerd. Deze keer MET fiets. Lotte was ondertussen wakker en kreeg als avondeten droge rijst met zout en suiker. Gelukkig at ik wat de rest van de familie at: roze rijst met vis en een ei. Smakelijk!

Geschreven door Avontureninbeeld