Even een update van de gezinssituatie in het gastgezin: er zijn nog steeds een paar 'nichten' aanwezig die te pas en te onpas langskomen om te eten en/of te slapen. Gelukkig zijn ze heel sociaal en vriendelijk en staan ze altijd klaar voor een gezellig babbeltje. Ik zal hen morgen eens vragen tot wanneer ze hier blijven.

De school startte vandaag voor 5 nieuwe en super-gemotiveerde meisjes. Vol goede moed kwamen ze (veel te vroeg) aan op het project. Klaar om nieuwe dingen te leren. Het zijn enkele kinderen van de ouders die gisteren langskwamen bij de infodag. Kinderen van families die het geld niet hebben om hen naar school te laten gaan. Gelukkig is NCS er om hen op deze manier een kans geven.
Tegen half 12 kregen we bezoek op het project. Bash kwam met twee nieuwe vrijwilligsters een kijkje nemen. Mister Dela was, zoals gewoonlijk, in zijn gekke bui en stond klaar met een nieuw grapje. ‘Hello, I’m Julie’, klonk plots vanuit de gang. De meisjes keken even raar, maar ik kon (van in de klas) mijn lach moeilijk inhouden toen ik dit hoorde, waardoor hij ook in de lach schoot. Ze hadden dus al snel door dat het een grapje was.

Op het namiddagprogramma stond: basketbal, verstoppertje en nog enkele kleine spelletjes. Met 4 jongens heb ik een wedstrijdje gespeeld en hen een paar basketbalregels aangeleerd. Eigenlijk heb ik gewoon een paar technieken verduidelijkt hoe ze gemakkelijker konden scoren. Tussendoor stuurde mister Mohammed een jongen met mijn fiets naar de fietsenmaker omdat de voorband plots helemaal lek was. Hij pikt er gewoon een jongen uit om op pad te sturen. Gelukkig doen ze dit graag, een Salaminga helpen. De namiddag werd afgesloten met verstoppertje. Dat spel kenden ze nog niet. Wat een plezier dat ze hadden om zich met z'n allen te verstoppen! Tot er een kindje van de drempel viel en een bloedneus had. Na het verzorgen, zijn we maar gestopt. Voordat er nog meer ongelukken gebeuren door hun enthousiasme. Want de EHBO in het gebouwtje is ook niet alles. Hopelijk moet ik daar niet te veel zijn.

Voor het eten kreeg ik enkele pakketjes met foto’s van Hamdia om te bekijken. Het waren foto’s van de bruiloft bij Hamdia thuis en op de ceremonie. Regelmatig had ze een andere jurk aan. Volgens mij had zij er 6 verschillende, verspreid over de 4 dagen. Er waren ook een aantal foto’s van het volledige gastgezin. Deze waren 's maandags genomen toen ik al naar het werk was. Jammer dat ik er toen niet was, want dan had ik een foto kunnen nemen van het hele gezin of zelfs de hele familie. Hopelijk komt hier later nog een momentje voor.

Geschreven door Avontureninbeeld