Vandaag had ik de stempelletterdoos uit de kringloopwinkel naar het project meegebracht. Hiermee amuseerden de kinderen zich zeker een uur: hun naam stempelen met grote/kleine letters, afwerken met een stempelsymbool, alle letters van het alfabet op een rijtje zetten, … . Op het einde zag je vooral druk bedrukte papieren, vingers, handen en zelfs gezichten vol met groene en rode inkt. Daarnaast waren er ook nog 2 grotere jongens die wilden tekenen. Aan de hand van hun gemaakte tekeningen, heb ik de beginfases van het eenpuntsperspectief uitgelegd. Iets wat niet zo gemakkelijk is, maar ze vonden het wel interessant. Althans ik hoop toch dat ze het begrepen.

’s Avonds heb ik een heel bord spicy noodles opgegeten, waardoor mijn lippen precies in brand stonden. Daarna kreeg ik ook nog de kans om ‘banku’ te proeven. Ik zat even in de kamer tot ik plots heel dichtbij ‘Julie’ hoorde roepen. Het was Zelia die klaarstond met 2 bordjes: een soort meelbal en een sausje. Zelf pakte ze ook haar portie en samen aten we banku. Met onze vingers. Het was zo warm dat ik het gevoel had dat de toppen van mijn vingers aan het verbranden waren. Zelia had er duidelijk geen last van. Het was niet echt lekker, maar je moet alles eens proberen...

https://en.wikipedia.org/wiki/Banku
https://en.wikipedia.org/wiki/Ghanaian_cuisine

Geschreven door Avontureninbeeld