Vooraleer we verder reizen naar onze volgende bestemming wilden we de zondagsmarkt van Bac Ha bezoeken. We waren pas aangekomen op de markt of het begon te regenen, geleidelijk meer en meer, zodanig dat het niet meer leuk was. Iedereen beschermde zich met plastieken regenkledij, waardoor de mooie typische kledij verborgen bleef. Met de moed der wanhoop probeerden de fotografen er het beste van te maken, maar het was huilen met de pet op. Gelukkig, na een dik uur stopte het toch met regenen en besloten we wat langer te blijven in Bac Ha. Het werd drukker en drukker, en tegelijk kleurrijker en kleurrijker, een festival voor de fotografen. Vooral de lokale vrouwen hadden voor de markt hun mooiste tenue aangetrokken, de mannen daarentegen liepen er maar gewoontjes bij.
We trokken verder met ons busje en na een uurtje rijden kwamen we in een ander dorp waar het ook markt was. Hier was het veel minder druk, maar nog veel meer mensen waren in traditionele kleding uitgedost. Deze verschilt van stam tot stam, en onze gids deed een serieuze poging om ons de verschillen te laten zien, maar wie nu Thai of Mongh of nog iets anders is, ik weet het niet meer.
Ik denk dat we vandaag ook onze goedkoopste lunch gegeten hebben. Voor 200.000 Dong, iets minder dan 8 €, hebben we met 4 gegeten, inbegrepen 2 biertjes van 33 cc.
En ons busje trekt verder de bergen in. Tweemaal moeten we over een bergpas maar spijtig genoeg was de mist een grote spelbreker. Er was een duidelijk temperatuurverschil tussen hoog in de bergen en de vallei. Van zodra we wat stegen, reden we door een dikke mist en moesten we ons inbeelden hoe mooi het was. Ook het wegdek dat dringend aan vernieuwing toe was zorgde er voor dat we maar met een slakkengangetje vooruit konden rijden.
Het Pan Hou Retreat maakte veel goed, we logeerden in mooie ruime kamers in een grote mooie tuin, alleen in de bar of het restaurant was er geen verwarming en dus apero en maaltijd met dikke truien en vesten aan.

Geschreven door Frans.annemie