Chauffeur-gids Jacques is nogmaals onze begeleider voor een safari in het Hluhluwepark. Het is een klein uurtje rijden naar de gate, maar werken aan de blog tijdens de rit is onmogelijk. Oorzaak hiervan zijn de talloze verkeersdrempels. Die zijn aangeduid met een verkeersbord, eerst van 60 km, dan 40, en dan zijn ze er de drempels, telkens drie stuks voor het kruispunt, en dan nog eens drie erna. Wij kennen ook verkeersdrempels, maar de onze vergaan in het niets vergeleken bij de Zuidafrikaanse. Misschien kennen volgers van de blog de drempels op de oprit naar de Palingbeek, voor deze moet je ook eerbied betonen wil je niet dat je airbag openvliegt door de schok bij het landen. Welnu, die hier zijn nog een graadje erger. Wee u als de snelheid niet aanpast is! Je raadt het al, eenmaal vergat onze chauffeur tijdig te vertragen (liefst maximum 20 km/uur). We vreesden dat er overal stukken zouden liggen op de weg. Gelukkig viel de schade mee, niemand gekwetst, het bleef beperkt tot ferm verschieten en een beetje vlugger sleet op de vering.
Het park zelf viel mee. Vergeleken met het meer noordelijke Krügerpark, is alles veel groener en frisser. We waren nog maar enkele minuten binnen, of we zagen een groepje auto's. Dat betekent dat daar iets te zien is: leeuwen. Ik zou eigenlijk alle dieren die we gezien hebben moeten noteren voor later, daarom zal ik een poging doen om toch de meeste eens op te schrijven. Dus de leeuw beet de spits af. Er volgden zebras, nyala's, baboons, vervet monkeys, de onvermijdelijke impala's, buffels, ook een wilde hond die parmantig voor onze neus het pad dwarste, de grazende witte neushoorn, warthogs (is een knobbel-wrattenzwijn met kleine hoorns), bushpigs (een boszwijn lijkt op wrattenzwijn maar zonder hoorns), dikdiks en nog een paar antilopensoorten. Ik hoop later een portret van zijn achterwerk te kunnen op de blog plaatsen, maar je kunt er niet naast kijken: een opvallend cirkelvormige blauwe verkleuring met middenin een helderrood pietje. Met fotograaf Jan erbij wordt ook altijd hemelwaarts gekeken niet alleen naar roofvogels en aaseters, en naar kleinere kleurrijke vogels. En daar het hier vochtiger is, zijn er ook meer bloemen dan in het drogere en warmere noorden.
En zo vloog de tijd voorbij, we bleven wat langer dan gepland, en een verder bezoek aan Santa Lucia kon er niet meer vanaf.

Geschreven door Frans.annemie