We kunnen eindelijk eens goed uitslapen, terug in debeschaafde wereld (alhoewel...). In de voormiddag staat een bezoek aan Axum op het programma. We vernemen heel wat over de geschiedenis van Ethiopie, want hier was reeds een goed ontwikkelde beschaving 800 jaar voor C. Hier worden de stenen tafelen van Mozes bewaard, maar ook wij hebben ze niet mogen zien. Niemand, maar dan ook niemand mag die zien. Ondertussen hebben we ons Oud Testament heropgefrist en de vuile trekken en trucjes van koning Salomon beter bestudeerd. De mannen hebben ook toegang gekregen tot het klooster, onze ladies moesten in de kerk achterblijven om voor ons te bidden. Geen discriminatie voor hen, maar gewoon om de monniken niet in verleiding te brengen. Je moet het maar kunnen uitleggen. Jo en ik hebben ons 's middags geriskeerd aan traditionele kost, en hoewel de anderen niet durfden klagen, hadden wij duidelijk de beste keuze gemaakt (voor een keer).
Na de middag naar Adigrat, een tussenetappe op weg naar Mekelle, de poort van de Danakil. Onderweg hebben we de tempel van Yeha bezocht en inzage gekregen in eeuwenoude manuscripten, die op een stoffig kamertje van 5 op 5 bewaard werden. Ook nu was het landschap heel afwisselend. We blijven constant op een hoogte van 1800 tot 2500 m. Er is duidelijk meer welvaart hier dan rond Gondar en de Simienregio. De noorderlingen verwijten de zuiderlingen dat ze lui zijn en niet veel werken, waar hebben we dat nog gehoord? In elk geval zien we hier zeer veel mensen bezig met de oogst binnen te halen, alles gebeurt manueel, niks mechanisch. Elk klein lapje wordt bebouwd, op veel heuvels zijn terrassen aangelegd. 80% leeft hier van de landbouwer.

Ons hotel in Adigrat was weer Afrikaans. De electriciteit viel twee keer uit, Bieke en Jan konden zich niet douchen in hun kamer, het avondeten liet op zich wachten en stond blijkbaar te lang in de keuken te wachten aleer opgediend te worden. Alle clichés werden bewaarheid.
Maar het goede humeur in de groep blijft, iedereen is nog fit, en ook blaffende honden die ons verplichten tot oordopjes bij nachte, krijgen ons niet stuk.
En nu maar hopen op een goede internetverbinding vanavond, want dan vertrekken we weer voor 3 nachtjes kamperen en slapen in open lucht in de woestenij.

Geschreven door Frans.annemie