Deze ochtend was het vertrek pas om 9 uur gepland. Onze chauffeur was er al tegen acht uur, maar blijkbaar ging onze gids voor Hue ook met ons mee. Onderweg waren er een tweetal stops, waarvan een duidelijk een toeristentrap was: op een kustplaatsje waar heel toevallig oesterparels verkocht werden en met 4 dames mee op reis....De parels werden daar ter plaatse gekweekt en men kon zelf zijn parel kiezen. Later op de reis kwamen we nog parelshops tegen en daar was de prijs 4 tot 10 maal zo hoog. De koopsters hebben blijkbaar toch een zaakje gedaan.
Het kwartiertje werd algauw een dik half uur. Neem daarbij een abnormaal trage driver, en zo begrijp je dat we veel later dan voorzien in ons hotel aankwamen. Ondertussen was het ook beginnen te smukken onder een troosteloos grauwe hemel. Het leek een Belgisch weertje. Wat er met die chauffeur aan de hand was zullen we wellicht nooit weten, maar zo traag rijden, dat zelfs brommers en vrachtwagens ons voorbij reden, dat was niet meer normaal. Gelukkig hoorden we bij aankomst in Hue dat het de volgende dag een andere chauffeur zou zijn. Na het eten van enkele veggie-springrolls als middagmaal, vertrokken we met de fiets naar de citadel, spijtig genoeg in de regen. Fietsen in een stad als Hue terwijl het regent, is een belevenis, maar dan geen aangename. Een ritje van enkele kilometers vraagt zoveel concentratie met de vele brommers en auto's, dat je blaast alsof je de Mont Ventoux hebt opgereden. En je moet je zodanig concentreren op het verkeer dat je onderweg niets ziet. Maar de citadel met daarin de verboden stad is het waard, zelfs in de regen. De bombardementen tijdens de oorlogen met de Fransen en de Amerikanen hebben wel veel schade toegebracht, maar veel is al gerestaureerd, en de rest volgt spoedig.
Vietnamezen eten graag maaltijdsoep (Pho) en die hebben we geproefd in een klein restaurantje waar men reclame maakte voor de lokale keuken. Het Vietnamese eten is lekker en bevat vooral groenten en vis. Kip, varken en duck zijn de vleessoorten maar heel gewoon bereid. Het lokale bier als Tiger of Saigon kan er ook mee door. Sommige lokale wijnen daarentegen zijn te mijden als de pest. Zowel witte als rode zijn amper te drinken, en zeggen dat de Fransen, de zogezegde kenners, hier lang geleden de wijncultuur ingevoerd hebben.

Geschreven door Frans.annemie