We zijn beland in het Ganpati Guest House, onze laatste bestemming. Hier zullen we vier nachten slapen en ondertussen Varanasi en omgeving leren kennen. Ons hotel valt best mee, Het is kleinschalig en zeer sfeervol. Ook hier hebben we een open binnenpatio (wel overspannen met een net om de apen tegen te houden) en rond deze patio bevinden zich de kamers. We hebben een mooie ruime kamer met privébalkonnetje met rechtstreeks uitzicht op de brede Ganges. De Ganges is daar ongeveer driehonderd meter breed. We zien al vlug dat het water vuilbruin is en dat er geen bootjes varen. De stroming is inderdaad sterk, al het overtollige water van de recente regenval in het hinterland moet nog afgevoerd worden. We kunnen maar hopen dat we toch nog een boottochtje zullen kunnen maken een van de volgende dagen.
Met onze gids maken we een wandeling in Varanasi en leren we de ghats kennen. Ghats zijn de plaatsen waar men via een trap kan baden in de Ganges. Er zijn er een honderdtal in Varanasi, de ene al groter dan de andere. Aan de ghats zitten heel dikwijls hindoe-priesters een ritueel aan het uitvoeren voor een groepje lokalen, meestal op aanvraag en voor een vergoeding. Het wordt een leuke wandeling met onder meer een bezoekje aan de Kashi Vishwanath Temple en een eerste blik op Manikarnika ghat, waar de fameuze lijkverbrandingen 24 uren per dag plaats vinden. De rijken worden hoog in het gebouw verbrand met welriekend sandelhout, de armelui met gewoon hout voor het gebouw aan de oevers van de Ganges. Alleen mannelijke familieleden mogen er dicht bij staan, volgens de gids heeft het niets met discriminatie te maken en is de reden gewoon praktisch: vrouwen klaagden en weenden te luid, en vielen te makkelijk in zwijm.
's Avonds trekken we er terug op uit met onze gids om een Aarti ceremonie bij te wonen. Elke avond als de duisternis valt is er een ceremonie van ca 45 minuten. Het is een hindoe-ritueel met veel kleur, rook en vlam. Een zevental personen volgen een bepaald ritueel en spelen met fakkels en geuren, een beetje gelijkend op onze mis, maar met veel meer show en schwung. Op foto moeilijk weer te geven maar het spektakel was beslist de moeite waard.
Terug in ons hotel eten we op ons dakterras, maar niet rustig. Het Diwali feest was volop aan de gang, en overal was er geknal en vuurwerk. De vele straathonden gaven uiting aan hun ongenoegen door luid te blaffen en de dag nadien zagen we er enkele die het feest niet overleefd hadden.

Geschreven door Frans.annemie