Heerlijk een rondje fietsen door de wijngaarden van Stellenbosch. We worden gevoerd naar een sjiek wijnkasteel, het Neethlinghof estate. Kasteel mag je niet te letterlijk nemen, sjiek wel. Naast de prachtige villa met tuin zijn er een aantal gastenkamers, is er een bar met een hoge muur vol ginsoorten, en kan je op het terras buiten lekker eten.
Onze Zimbabwaanse gids geeft ons de nodige uitleg voor de mountainbikes, en weg zijn we. Zo bezoeken we nog twee andere domeinen, met het bijhorende proeven natuurlijk. En je hebt het goed gelezen, onze fietsgids komt uit Zimbabwe, een economische vluchteling. Volgens onze gids-chauffeur, Roeland, is dat geen alleenstaand feit. Veel inwijkelingen hebben veel meer ambitie en werklust om zich te hogerop te werken. De lokale zwarte bevolking is liever lui dan moe, en profiteert al te graag van het nieuwe bewind dat veel belooft en uitdeelt, en zo bezig is met de staatskas te ledigen. Maar dat is ons probleem niet en onder een meer dan stralend zonnetje doen we een toertje van ongeveer 20 km. Een groot deel is over onverharde landbouwwegen, met hier en daar een ferm stukske bergop. Maar ook Johan slaagt er in omal zijn kilo's boven te krijgen. De vorige wandelingen en klimmetjes hebben zijn conditie al wat aangescherpt!
Na het fietswerk besluiten we nog even door te rijden naar Franschhoek. Franschhoek is een klein lief stadje ook in de wijnstreek gelegen. Catherine wil daar perse een galerij bezoeken waar een gekende Zuidafrikaanse beeldhouwer tentoonstelt. Het was even zoeken, want Franschhoek heeft weliswaar maar één hoofdstraat, maar die is vol met kunstgalerijen, het is het Sint-Martens-Latem van Zuid-Afrika! Maar we vinden het galerijtje en worden eer heel vriendelijk ontvangen met de nodige uitleg. Benieuwd of Catherine beslist heeft om een aapje te laten overkomen naar ons land.
Het ommetje zorgt ervoor dat we wat later dan voorzien in ons laatste hotel in Kaapstad aankomen. Na een mini-opfrisbeurt worden we gevoerd naar het Waterfront, waar we een tafeltje gereserveerd hebben in "den Anker". Den Anker is een groot restaurant midden in de nieuwe uitgangs- en shoppingbuurt van Kaapstad. De overleden baas van het restaurant was een kameraad van onze gids, gelijkgestemde zielen. Nu baat zijn energieke weduwe het restaurant uit. Hoewel het hoogseizoen nog moet beginnen, is het hier stampvol. Het menu kenmerkt zich door enkele plastische omschrijvingen met de nodige humor. Of wat dacht je van de vrije vertaling voor : "Lapin à la flamande - De kat van de gebuur verdronken in De Koninck bier" en van "os à la moëlle - Wat de hond thuis krijgt, eet het baasje in Den Anker".

Geschreven door Frans.annemie