We nemen onze tijd voor het ontbijt in ons hotel. Dit keer geen buffet, maar alles wat we wensten mochten we vragen. Het ontbijt in India is wel iets anders samengesteld dan bij ons. Hier tref je geen vijf soorten brood aan, wel steeds engelse toast, en heel zelden een chocoladekoekje of zoet gebakje. In de grotere hotels met zelfbediening waren er ook allerlei groentenpreparaties met een kruidensmaak die zeker een aanpassingsperiode vraagt, maar in de kleinere hotels is alles op bestelling. Meest populair zowel in groot als in klein waren de pancakes. En hier in Jaisalmer hebben we de beste pannekoeken van onze reis gegeten, met chocoladesaus njam njammm...
Volgens Deve was ons busje hersteld en konden we zonder zorgen naar Jodhpur rijden, een trip van een 5-tal uur. Vervuilde diesel, getankt in Delhi, zou aan de basis gelegen hebben van alle ongemakken.
Maar al vlug blijkt dat de patiënt helemaal niet hersteld is. Praktisch onmiddellijk na ons vertrek en eenmaal uit de stadsdrukte, rijden we weer amper 40-50 km per uur en bij de minste glooiing van de weg nog trager. Gelukkig is Rajasthan heel vlak, een serieuze helling of gewone spoorwegbrug raakte ons busje niet meer op. Zelfs de airco wordt afgelegd om energie te sparen. Na een tijdje stopt Deve in een dorpje waar een garagist een nieuwe filter monteert. Maar Jan en ik zien al vlug dat de oude filter helemaal niet vervuild is, en we hebben weinig hoop dat het ook maar iets zal helpen. En de chauffeur maar telefoneren met zijn bazen, maar we begrijpen geen Hindi en de uitleg die we krijgen trekt op niet veel. Nog wat verder doet hij een liter gewone benzine in de tank, dat zou de dieselolie wat verdunnen, in elk geval het is er niet mee verergerd. Zo sukkelen we verder met nu en dan een beetje airco. Deve vertelt ons dat er een kleine programmawijziging is, eerst naar Rohat, en dan pas Jodhpur. We proberen rustig te blijven, iedere reis heeft wel eens zijn probleempje, en lezen uren in onze thrillers. Normaal zouden we Jodhpur nog kunnen verkennen en op zoek gaan naar de blauwe steegjes, maar het wordt duidelijk dat hier niks van in huis zal komen.
Uiteindelijk bij het binnenrijden van Jodhpur staat er een ander busje ons op te wachten en ruilen we van bus. We hebben nu een goed busje, maar wat een slechte chauffeur. Allen zijn we content dat we met Deve hebben kunnen reizen, en we beseffen meer en meer dat rijden in India toch niet zo simpel is. Ons programma is dus licht gewijzigd, vermoedelijk om het busje echt te herstellen. We gaan eerst naar Rohat waar we twee nachten zullen slapen, en dan pas naar Jodhpur. In Rohat hebben we geen busje nodig. Uiteindelijk arriveren we in een prachtig hotel met een warme vriendelijke ontvangst, en we voelen er ons direct thuis. 's Avonds is zelfs een aperitiefconcert in de goed verzorgde tuin.

Geschreven door Frans.annemie