Zeg niet josemaite, maar wel jossimmietie: de uitspraak van Yosemite park heeft ons heel wat kopbrekens bezorgd. We hebben geoefend, 's morgens en 's avonds, en op de bus vroegen we de gids opnieuw: hoe spreekt men dat nu weer uit? En na het bezoek, zei Annemie tegen me: wat vond je nu van jossemaite park? Alle oefenwerk en alle praktijklessen in een oogwenk de grond in geboord.
Vandaag dus ons eerste nationaal park. Ook dit keer onderweg een stopje om een piknik te kopen. Yosemite park bevindt zich in de Sierra Nevada bergketen, is begroeid met heel veel naaldbomen en ook eeuwenoude sequoia-bomen. Enkele weken voordien heeft het in het park gebrand en ook vandaag was er nog veel rook in de lucht. Weeral tegenslag voor Annemie, de lucht is meer grauw en wazig, el Capitan was niet zo helder als gewenst.
El Capitan is een grote monolitische rotsmassa, die bijna loodrecht, imposant en die arrogant neerkijkt op de vele bezoekers. Kort voor ons vertrek is er rotsblokje losgekomen ter grootte van een appartementsgebouw van 8 verdiepingen, maar als je weet dat El Capitan ca 1100 m uittorent boven de begane grond, dan weet je ook dat het niet erg opvalt. We hebben de plaats waar het rotsje is losgekomen niet teruggevonden. Yosemite Valley is mooi en imposant, en daar het niet zo ver ligt van San Francisco en Los Angeles, zijn er jaarlijks meer dan 3 miljoen bezoekers. Het moet er heerlijk zijn om grote wandelingen of trekkings te doen, maar zoiets staat niet op het Blauwe Vogel programma.
En dan rijden we verder naar Mammoth Lakes, en hiervoor moeten we klimmen (t.t.z. de bus). Het is een heel mooie rit door het park, tussen de bergen door, met hier daar nog restjes sneeuw van drie weken geleden. Nu is er een stralend zonnetje, dat je doet vergeten dat je op meer dan 2000 meterhoogte verblijft. Het is de Indian Summer.

Geschreven door Frans.annemie