Vandaag 9 nov. gaan we kennismaken met twee stammen, die hun autenticiteit nog wat bewaard hebben . Onze fotografen hadden een plan de campagne opgesteld. Wie zou fotograferen van ver, wie van dicht, wie zou betalen, want ze laten zich wel fotograferen maar boter bij de vis! 5 birr per persoon, moeder met 2 kindjes = 15 birr (5 birr is ongeveer 20 cent). Het is een ganse commerce, een bijverdienste, of zelfs de voornaamste bron van inkomen voor de vrouwen, terwijl de mannen op de velden werken. Per kano worden we de Omo rivier overgestoken en bevinden we ons in het territorium van de Dassenech, op 25 km van Kenia. Wat uitleg van de gids en dan foto, foto, en wat later worden we allerhande snuisterijen opgedrongen. Ze zijn op het laatst wel heel ambetant en opdringerig, en we zijn niet kwaad als we de rivier terug kunnen overvaren.

De Hamar zijn heel rustiger. Ook zij vragen iets voor de foto, en proberen wat snuisterijen te verkopen , maar helemaal niet zo opdringerig. En we moesten niet eerst kilometers ver met de bus reizen, een wandelingetje naar hun dorp volstond. Ook in dit dorpje veel fotogenieke borstjes voor onze paparazzi., en onder een dreigende onweerslucht wandelen we terug naar Evangadi-lodge. De Evangadi zelf, dit is de rituele inwijding waarbij jongeren over de koeien moeten lopen, krijgen we niet te zien. Slechts nu en dan is er zo een feest.

s' Avonds voert Zazou, onze chauffeur, ons naar de Busca lodge, enkele km verder. Het is als een oase in de woestijn. Een heel mooi complex met alles erop en eraan. Spijtig genoeg had de driver dit als verrassing gehouden, en zo hadden we geen iPad mee om de blog door te zenden. Het was onze enige mogelijkheid om treffelijk te surfen die laatste dagen. Ieder was spijtig dat we daar niet logeerden, want de Evangadi lodge met zijn bruin water was ondermaats.

Geschreven door Frans.annemie