Vandaag - 3 december 2024 - laten we ons prachtige stekkie met uitzicht achter ons en rijden dik een uur noordwaarts tot net onder Valencia. De zon schijnt en het is sinaasappels en manderijnen wat de klok slaat om ons heen. Google Maps leidt (héél spannend!) ons de laatste kilometers over smalle weggetjes dwars door de sinaasappelgaarden heen. We kunnen vanuit ons raam de vruchten plukken! Iets in het binnenland op een camperplaats (lees: zanderig voetbalveld) in het stadje
Simat de la Valldigna parkeren we onze camper, pakken de fiets en gaan de "Via Verde del Antic Trenet" doen. We fietsen uiteraard weer kilometer na kilometer tussen de sinasappels, mandarijnen en kika's door met op de achtergrond ruige bergruggen. Na een koffie en een broodje in Carcaixent keren we via dezelfde weg terug. Onderweg onderhandeld Lidy met mandarijnen-plukkers over twee kilo mandarijnen, maar krijgt uiteindelijk 5 kilo voor 5 euro. Een zeer smaken fantastisch! Terug in Simat de la Valldigna bekijken we het 13de eeuwse klooster "Monastery of Santa María de la Valldigna". We verbazen ons over de uitgebreidheid hiervan een vooral over de kerk erbij. Wow! Wat een prachtig gezicht en bijzondere uitstraling zo'n verlaten kerk, maar wel met alle muur- en plafondschilderingen. Heel bijzonder!
Terug op de camperplaats besluiten we hier niet te blijven, maar naar een camping in Xeraco (aan de kust) te rijden en te kijken of ze plek hebben. Tegen onze verwachting in hebben ze plek! Het is alleen wat krap, zeg maar. De voor zes maanden geïnstalleerde Duitsers tegenover ons zijn absoluut niet blij, doen zonder succes hun beklag bij de campingeigenaar en verdwijnen boos met wijn en chips in hun camper. Jammer voor hen! Wij lopen nog even naar het strand, die aan de camping grenst. Heerlijk! Gezien de weersverwachting willen we hier nog wel een paar dagen blijven.
De nacht van 3 op 4 december regent en waait het hard. In de ochtend neemt het gelukkig af, maar het blijft fris. Aangezien we een leukere plek op deze camping hebben gespot, gaan we verkassen. Zijn er ook meteen van die Duitsers af. Het valt niet mee om de camper goed neer te zetten, maar na veel aanwijzingen en heen en weer steken staat ie dan toch. Pffff..
In de middag gaan we fietsen naar een vogelgebiedje in de buurt, waar helaas geen vogel te bekennen is. Dan maar naar de supermarkt en terug naar de camping. Gaat het toch weer flink regenen! Uiteindelijk weer terug is het droog en komt de zon weer door. Ik zwerf nog een tijdje op het strand rond en verzamel drijfhoutjes om een windhanger te maken. Morgen weer de hele dag zon!
Op de dag dat Sinterklaas jarig is vertrekken wij om 10 uur bij het startpunt van onze wandeling. Het is er eentje die ik op Wikiloc heb opgezocht: gemiddelde zwaarte en zo'n 350 meter stijgen en dalen in het ruige, bergachtige achterland. Dat moet prima lukken! Denken we. Laat ik beginnen met het goede nieuws. Het is een prachtige tocht tussen en over de roodbruine - door de wind geërodeerde - rotsformaties die met de zon en de blauwe lucht fel afsteken. Prachtige vergezichten alle kanten op! Als we over een bergkam lopen giert de wind om ons heen. Het mindere nieuws is dat het af en toe zo steil is dat het echt gevaarlijk voelt: nauwelijks grip en veel kleine steentjes. Lidy valt twee keer zonder vervelende gevolgen gelukkig (wel een wat zere knie). Pffff.... We zijn opgelucht als we uiteindelijk weer tussen de sinaasappelen lopen. Deze wandeling gaan we niet snel vergeten!
Als we uitgepuft zijn op de camping vieren we Sinterklaas met het Sinterklaasspel. Cadeautjes gaan van links naar rechts en van hand tot hand. Heel grappig en gezellig! Uiteindelijk is iedereen blij met een paar leuke cadeaus!
Zon en 23 graden. En dat op zes december! We gaan fietsen naar Gandia vandaag. Een stadje dat iets noordelijker aan de kust ligt. Het blijkt een stad met één en al hoogbouw voor toeristen te zijn en de straten maken (net als het dorp waar wij op de camping staan) een verlaten en troosteloze indruk. Op de boulevard is het wat drukker en zeker in het centrale straatje bij de haven, waar alle lokale families zich verzamelen om te lunchen. Het blijkt de "Dag van de Grondwet" te zijn, een nationale feestdag. Wij lunchen ook in één van de drukke restaurantjes en na een bezoek aan zo'n mega China-shop keren we terug naar de camping. De rest van de dag relaxen we heerlijk in het zonnetje.
Op zaterdag 7 december ben ik getuige van een fantastische zonsopgang vanuit de Middelandse Zee: de rood gekleurde hemel en schapenwolken zijn surrealistisch. Het is vandaag dus ook weer zonnig en 23 graden, alleen staat er nu een straffe wind. Toch gaan we fietsen in de ochtend: het deel van de Via Verde die we dinsdag 4 december niet hebben gedaan. Het is stevig trappen tegen de wind in, maar gelukkig zijn onze fietsen elektrisch. We spotten schildpadden en er scheert een ijsvogel ons voorbij. Verder weer veel sinaasappelen en manderijnen onderweg, terwijl we uitkijken op het ruige gebergte in ons heen. Na een kop koffie in de buurt van het ons bekende klooster zijn we met windje mee binnen no-time terug op de camping. Het waait nog steeds keihard, dus ik ga vliegeren op het strand. Het gaat een tijdlang goed. Maar de wind is net te hard. Na twee keer in zee te zijn belandt is het mooi geweest. We zoeken de beschutting van het terras op een genieten van de zon achter de ramen. Dan ringen we bij de camper alles al op wat mogelijk is: morgen gaan we weer door naar het noorden. We hebben hier nu vier dagen gestaan. Dat was heerlijk, maar we denken ook langzaamaan aan de terugkeer naar huis èn het wordt vanaf morgen in dit deel van Spanje overal een stuk frisser. Goed moment om verder te trekken.
Geschreven door DeTrip