Zaterdagochtend 6 april scheuren Soey en ik vanuit Batukaras op onze motorbikes tevergeefs van dorp tot dorp op zoek naar een pinautomaat: ons geld is zo goed als op. Kan je nagaan hoe weinig toeristisch het hier is! Gelukkig kan je wel hier en daar met creditcard betalen, anders zou de honger en dorst snel toeslaan. Zaterdagmiddag pakken we met z'n allen de motorbikes (Lidy romantisch achterop bij mij, dat is best lang geleden!) en tuffen op en neergaand door de jungle en langs de prachtige, rustige rotskust met hier en daar een mooie baai. We kijken onze ogen uit! De hoge golven beuken schuim opspattend tegen de uitgeslepen rotsen. Na een adembenemende zonsondergang wandelen we in de avond - onder luid gekwaak, getjirp, gebrom en gegier uit de jungle - naar een warung (restaurantje) vlakbij. Wij vinden het spannend, maar ook prachtig. Pius en Woody valt het geeneens meer op. Die zijn ondertussen twee kleine Aziaatjes geworden.

De volgende dag (het blijft zonnig, 30° C of hoger met een vochtigheidsgraad van 95%) gaan we met z'n allen met een gids de jungle door op het schiereiland van het nabijgelegen stadje Pangandaran (waar de broodnodige pinautomaat wel is). We worden verwelkomt door brutale apen, lopen tussen de oeroude ficussen, spotten een paar varanen, waarna we uitkomen bij de White Beach voor een frisse duik. Prachtig allemaal, maar het wordt nog leuker: we gaan een boot in en snorkelen met z'n zessen. Heb je ooit gesnorkeld samen met je kleinkinderen van twee en vier! Wat een ervaring! Allebei zó watervrij: "Woody! Kijk hieronder! Geelzwart gestreepte visjes!" Waarop kleine opdonder Woody z'n hoofd (met zwembrilletje) relaxed in het water steekt en op mijn vraag "Heb je ze gezien?" met een breed lachend gezicht heftig naar me knikt. Geweldig! En dan daarna nog eens verse vis en kreeft eten bij een visrestaurant. Wat een dag!

Maandag 8 april relaxen we wat, gaan naar de heerlijke golven aan het strand van Batukaras (waar Dolf en Soey regelmatig surfen) en verblijven in het zwembad met Pius en Woody: stenen opduiken, gekke bekken trekken onder water, aan watermeloensap lurken en verbranden (ik tenminste).
Tot nu toe heb ik er niet echt veel over verteld, maar het is nog steeds Ramadan. Veel restaurants zijn gesloten en we horen zeer regelmatig uit de speakers van de omliggende moskeeën luidde oproepen tot gebed. Morgen is de laatste dag en dan wordt het feesten en druk hier zeggen ze. We zijn benieuwd!

De dag erna vergeten we ook niet snel. In de middag stappen we in een bootje met z'n zessen en worden door een gids naar de Green Canyon geleidt. Na een prachtige boottocht door de jungle komen we bij een sprookjesachtige kloof/grot waar de rivier met stroomversnellingen doorheen loopt. Na een spannende klauterpartij zwemmen de drie generaties samen in deze prachtige, groenbegroeide kloof tegen de stroom in. Fantastisch! Onbezorgd dobberen kleine Pius en Woody met ons mee. Nadat Dolf nog een gewaagde sprong maakt van een zes meter hoge rots, keren we terug via o.a. een natuurlijke glijbaan. Onvergetelijk!
's Avonds weer heerlijk eten en na zonsondergang breekt de pleuris uit: vuurwerk en vanuit alle moskeeën een voortdurend gezang en getrommel om het einde van het vasten te vieren. En dat laatste gaat de hele nacht door. Wij slapen er dwars door heen: de ventilatie staat op volle toeren.

De daaropvolgende dagen is het overal gigantisch druk: op de weg, het strand, de pleinen, in de zee en in de restaurants. Het lijkt Zandvoort op een Formule 1 dag. Heel Java viert na de vastenmaand "Eid-al-Fitr": het feest van drie dagen dat volledig in het teken staat van familie, vrienden en geloof. Iedereen heeft vakantie, is vrolijk en trekt er op uit. Uit de moskeeën klinkt zo opgetogen "Allahoe akbar!" dat "Allah" veel weg heeft van het "Alaaf!" van ons carnaval.
Wij mengen ons regelmatig in de menigten, maken tochtjes op de scooter, luieren bij onze villa, gooien een hengeltje uit (maar iets vangen: mooi niet), kletsen (voor zo ver mogelijk) met de locals, duiken de zee in, bekijken Dolf en Soey's surfkunsten, genieten van elkaar, drinken Bintang, hebben goeie gesprekken, spelen met Pius en Woody en zweten ons voortdurend te pletter.

Zo zijn we ineens aangekomen bij vandaag: zaterdag 13 april. Nog twee dagen en dan gaat onze reis weer verder en laten we Dolf, Soey en de kids in deze prachtige villa achter. Gelukkig zien we ze over een paar weken weer in Nederland.

Groetjes en tot volgende week!

Geschreven door DeTrip