Weer is er een week voorbij. We hebben zoveel gedaan, gezien, genoten en gelachen dat het bijna niet meer is te reproduceren, maar ik ga een poging wagen. En ik ben wat laat om twee redenen: we zijn te druk met genieten en de WiFi lag er twee dagen uit.
Daar gaat ie dan!

Zondag 31 maart (we zijn in Yogyakarta) mengen we ons lopend en met de betjak (fietstaxi) in het drukke stadsverkeer en bezoeken in het centrum het uitgestrekte Kraton (het paleis van de Sultan), de prachtige watertuin, Malioborostreet met z'n vele winkels (allemaal dezelfde) en laten ons bijna ompraten om Batik te kopen. "Hello mister, where do you come from?" "Ah, Holland! Kutenttak Mama, Papa! My uncle leeft in Breda. I know hutspot, boerenkool and stampot with worst." "Have you seen the Batik exhibition nearby? I show yoy the way, Mama and Papa." Dit soort gesprekken hebben we regelmatig, tot aan het genante toe. Wij hebben al Batik gekocht, dus we geven niet toe en bevestigen weer waar wij Nederlanders om bekend staan: "Kijken, kijken, niet kopen."

De volgende dag doorkruisen we Yogya weer en genieten van het observeren van het lokale leven: de eindeloze veelheid aan eettentjes, de lotenverkopers, de kleine steegjes, de slapers op iedere hoek van straat, de chaos in het verkeer en de (ondanks de armoede) prachtige planten en bloemen voor de huisjes langs de straten. 's Avonds eten we weer zalig in een traditioneel Javaans restaurant. Dan op tijd het bed in, want morgen gaan we vroeg naar de beroemde tempels rond Yokjakarta: de Boeddhistische Borobudur en de Hindoeïstische Prambanan.

Dus staan we op dinsdag na anderhalf uur rijden bij de indrukwekkende Borobudur. De gids verteld ons aan de hand van de vele muurreliëfs het verhaal van de negende eeuwse tempel. We dwalen tussen te vele "klokken" op de top van de tempel: mooi, maar ook heet en druk (wat we wisten)! Terwijl het zweet ons de rug afloopt, wandelen we terug door een doolhof van souvenierstalletjes en opdringerige verkopers naar de auto. Helaas geen "Ikea shortcut"!
We gaan verder naar de Prambanan tempel. Eerlijk gezegd vinden we die nog indrukwekkender, mooier (en stukken rustiger) dan de Borobudur. We wandelen relaxed tussen de verschillende prachtige tempelcomplexen en zijn blij ons aan het eind van de dag te kunnen laten zakken in het zwembad. Pfffff...... Verkoeling na deze mooie dag!

Woensdag drie april laten we Yogyakarta achter ons. We kijken al heel lang uit naar deze datum, want Dolf, Soey, Pius en Woody zijn al twee maanden op reis in Azië en we gaan ze vandaag weer zien. Heerlijk, want we hebben die lieverds heel erg gemist!! Na een treinreis en autorit komen we aan bij de prachtige villa aan de rivier in Butakaras: een klein vissersdorpje aan de zuidkust van Java (en een nog niet zo bekend pareltje om te surfen). Wat zijn we blij elkaar te zien, te spreken en vast te houden! En hoe bijzonder om dat op deze prachtige plek te kunnen doen. We blijven voorlopig hier. Heerlijk!

De dagen daarop bestaan uit lekker kletsen, spelen met Pius en Woody (in koor: "Opa, Oma?"), samen op het strand en in de oceaan, bij opa op de brommer (ja, eindelijk heb ik de stoute schoenen aangetrokken!), heerlijk eten, kijken hoe Dolf en Soey surfen en relaxen met z'n allen.
En wat een fantastische plek is dit! Ver weg van de stedelijke chaos, één en al natuur om ons heen, prachtige zonsop- en zonsondergangen, een prachtig huis en superaardige mensen. Eén maar: het is klam en heet (What's new!?). Dus vijf minuten buiten je kamer en je bent alweer aan douchen toe. Het went niet, maar het is wat het is. Wij genieten sowieso van het onbezorgde leven samen met diegenen van wie wij het meeste houden op deze aardkloot. Wat een voorrecht!

Hier laat ik het voor nu bij, ook al is het alweer zondag. Geen tijd meer: Woody en Pius vragen de aandacht. De zaterdag neem ik dan volgende week mee in m'n blog.

Tot volgende week maar weer. Groetjes!

Geschreven door DeTrip