Deze week is er te veel te vertellen om het kort te houden, maar ik ga het toch proberen.

Zondag 17 maart zijn we nog in Ubud, Bali: 37° C en na vijf minuten drijfnat van het zweet. Gewoon niet op letten! Ondanks het laagseizoen is het druk met toeristen. Ik heb nog nooit zoveel scooters gezien. Het ene peloton volgt het andere op.
Het is hier Hindoeisme wat de klok slaat: tempels en beelden overal, de geur van wierrook en we struikelen over de offermandjes. Totaal anders dan het Katholieke Flores. We wandelen naar de rijstvelden tijdens de Campuhan Ridgewalk en bezoeken het schitterende Ubud paleis, de Lotustuin (natuurlijk sarong om en udeng op) en de Art market. En we blijven genieten van wéér heerlijk eten en het vekoelende zwembad.

De volgende dag (net zo drukkend heet als gisteren) rijdt onze taxidriver "Nyoman" ("Mama, papa, I'm a good driver!" "Don't worry, be happy!") ons rond langs de door ons uitgezochte bezienswaardigheden: we gaan de indrukwekkende Elephant Cave tempel in en zien de kleurrijke Barong Dance, ik koop een gitaartje (ik kan het spelen niet zolang missen!) en verwonderen we ons in de vlindertuin. Minder leuk is dat Lidy haar knie behoorlijk gaat ontsteken na gisteren een schaafwond te hebben opgelopen bij een val op straat in Ubud. Ondanks de tetanusprik in Nederland vertrouwd Broeder Hans het niet. Ik heb te veel gekke dingen in het ziekenhuis gezien. Morgen naar een dokter!

Dinsdag gaan we over met de "fastboat" naar Nusa Lembongan, een klein eilandje voor de oostkust van Bali. De overtocht is geregeld door driver Nyoman, door wie we ook naar de haven worden gebracht ("Discount mama, papa. Don't worry!"). Dat laatste klopt niet, want we blijken tickets te hebben voor het verkeerde eiland. In alle rust (niet bij ons!) wordt alles geregeld en zijn we een uur later op Nusa Lembongan in het Dwiki Putra Homestay. Eerst een dokter regelen, want het gaat steeds slechter met Lidy's knie. De dokter komt in ons hotel langs (!) en verzorgd haar knie en schrijft antibiotica voor. Die dag lopen we een stuk door het chaotische hoofdstraatje, waarbij Lidy weer valt. Pfffff, gelukkig heeft ze geen ernstige verwondingen. 's Middags ga ik zwemmen (Lidy mag helaas niet) in de turquoise zee, waarna we samen heerlijk eten op het strand met op de achtergrond de donderende branding terwijl de zon in de zee weg zinkt. Wat een leven!

Op woensdag gaan we fietsen. We hebben een "motorbike" overwogen, maar omdat ik een schijterd ben en nog nooit op een scooter ofzo heb gereden, durf ik het in dit chaotische verkeer niet aan (ik heb andere kwaliteiten zeg maar). We huren dus een fiets. Achteraf hadden we toch beter een scooter kunnen huren: het zweet dat ik verloren heb (en Lidy ook) door de hitte met fietsen was meer dan mijn angstzweet van het scooterrijden was geweest. Pffff ....... Omhoog het eiland over bij 35° C, af en toe stukken lopen, dan omlaag en over de Yellow Bridge naar het kleinere eilandje, waarna we afkoelen in de oceaan op Secret Beach (ik vertrouw zo'n naam nooit, maar dit keer klopt het: er zijn nauwelijks mensen daar). En weer eten we 's avonds heerlijk op het strand bij ons hotel.

Donderdag 21 maart stappen we (samen met nog zo'n 13 mensen), rond 8 uur in een boot die ons naar diverse snorkelplekken gaat brengen. We zijn veruit de oudsten en duiken niet zo sierlijk als sommige anderen, maar we genieten van alles wat we onder water zien: prachtige koralen, schitterend gekleurde vissen en als klap op de vuurpijl zien we verschillende manta's: op roggen lijkende vissen met een spanwijdte van 7 meter! Alsof een ruimteschip uit Star Wars onder je door vliegt. Echt geweldig! De rest van de dag genieten we na van deze trip, relaxen, eten en gaan we weer het strand op. Onze huid heeft het, ondanks alle voorzorgen, flink te verduren.

De volgende dag (weer bloody hot) varen we met de fastboat terug naar de haven van Sanur op Bali. We worden opgewacht door taxidriver Nyoman. Hij gaat ons naar Bedugul (midden Bali) brengen. Eerst door het drukke Denpasar, waarna de rijstvelden verschijnen. Deze maken op hun beurt plaats voor de bergachtige jungle.
Na geluncht te hebben in een sprookjesachtige watertuin gidst Nyoman ons naar de prachtige komvormige Leki Leki waterval. We gaan bezweet van de klim terug weer verder naar Bedugul. Onderweg staat Nyoman vol op de rem als twee ons tegemoetkomende motorbikes vlak voor ons crashen. Pffffff ...... Gelukkig geen gewonden en wij er net niet bovenop. We helpen de gevallen bestuurders en gaan weer op pad. "Nyoman, always good driver, hey!?". We zijn het helemaal met hem eens!
Na in Bedugul (aan het Beratan meer) te zijn afgezet in het resort betrekken we ons huisje. Wij hebben nog nooit zo'n waardeloos, smerig en verpauperd iets gezien. Wel hebben we andere levende dingen gezien waar ik het niet over wil hebben. Helaas konden we niet switchen van huisje, want niemand meer te bekennen. Dus 's nachts licht aan, oordoppen in, nergens aan denken en niet te vaak naar de WC. En dat laatste valt niet mee voor een ouwe man.

Zaterdagochtend 23 maart (toch wel redelijk geslapen) eerst naar de watertempel "Pura Ulun Danu Bratan" toe. Hier komen we voor en het is absoluut de moeite waard. Zeker met het prachtige weer, de bergen op de achtergrond en de weerspiegeling in het water. We verkennen de markt en worden belaagd door elke verkoper. Ik heb natuurlijk begrip voor de armoede, maar dit ging wel heel ver.
Weer worden we opgehaald door driver Nyoman, die ons door de bergen en de jungle naar Lovina aan de noordkust brengt. Het laatste ritje samen met hem, dus we nemen innig afscheid als we bij ons huisje zijn. Het schijnt hem echt wat te doen! "Me go to miss mama and papa!". Wij hem ook, maar er is een tijd van komen enzovoort.
Ons huisje is dit keer heerlijk: uitzicht op zee, goeie douche, zwembad voor de deur en heerlijke airco. Wat een verschil met vannacht!
Ik houd nu op met schrijven, want we moeten naar de laundry (onze schone onderbroeken zijn zo goed als op). Dus geen tijd meer om te schrijven.

Tot volgende week weer!

P.S. Het gaat alweer stukken beter met Lidy haar knie.

Geschreven door DeTrip