Kroatië, Starigrad

Het is zes oktober en we zijn op de kop af drie maanden weg. Dus weer tijd voor een tussenevaluatie. Even overstijgend kijken naar onszelf. Oké, eerst de harde feiten: we zijn 92 dagen op pad, waarin we 11.399 kilometer hebben afgelegd met de camper, 641 kilometer hebben gelopen en 311 hebben gefietst. Lidy heeft 11 lapjes voor haar plaid gebreid, ik heb zes vissen gevangen (na Finland heb ik niet meer gevist) en 16 reisverslagen geschreven, waarop 381 keer is gereageerd (leuk!). We staan nu op de 59ste plek van onze reis. Kroatië is het 13de land. De landen die ons tot nu toe het meest hebben bekoord zijn Noorwegen, Slovenië en Kroatië. Dit laatste land is prachtig, veelzijdig en heeft een heerlijk klimaat, hoewel Kroaten zeker niet de eerste prijs in de categorie “O, wat zijn we vriendelijk!” van ons krijgen. Beiden hebben we geen enkele ziektedag, hoewel we zo nu en dan wel een pijntje hebben. De camper houdt zich super na de problemen in Noorwegen. Alleen de ruitenwissers staan nog steeds recht omhoog. Ach, alles went! We hebben ’s avonds zo'n 70 keer een spel gedaan (o.a. Qwixx, Crossword en Phase10), waarvan Lidy tot mijn grote vreugde maar twee keer gewonnen heeft. Ondanks dit blijft zij goed gehumeurd en is ongetwijfeld gelukkig in de liefde! Ik hou in ieder geval zielsveel van haar (en niet alleen omdat ik bijna altijd win). Dat brengt me direct op de vraag hoe onze relatie zich houdt na drie maanden op elkaars lip. Het antwoord is prima! Ik wijd daar verder niet over uit, want dat hebben jullie wel (letterlijk of tussen de regels door) kunnen lezen in de reisverslagen tot nu toe. En dan: wat missen wij en wat niet? Dolf en Soey missen we het meest en een aantal familieleden en vrienden. Gelukkig is er What’sApp! Het werk missen we niet echt, wel de leuke contacten met collega’s. Wel voelt het erg gek voor ons dat jullie via dit reisblog goed op de hoogte blijven over ons, terwijl we van een heleboel mensen maar af en toe een flard horen over hoe het met hun gaat. Voor ons voelt dat alsof de afstand met thuis groter wordt. Het laatste wat ik nog kwijt wil is dat - doordat we meer op onszelf zijn teruggeworpen - het verdriet van het missen van Floor zich nu sterker aan ons opdringt. Lidy en ik hebben dat allebei op totaal verschillende manieren en momenten, maar een feit is het. En ook helemaal niet erg. Nee, prima. Floor reist met ons mee in ons hart!

Dan deze laatste week? Voor ons was het een prachtige week met heerlijk weer en uitzonderlijke bestemmingen. Voor jullie denk ik een beetje een saaie week. Het was niet enorm hilarisch, grappig, irritant of ellendig. Nee, gewoon een goeie week. Maar oordeel zelf.

Het is 30 september en we pakken de boel in. Na vijf dagen genieten op de camping bij het stadje Umag gaan we vandaag verder naar Pula. Deze stad ligt op het zuidelijkste puntje van het schiereiland Istrië. Onderweg doen we wat boodschappen, waarna we een plek zoeken op de nieuwe camping. Dit keer doen we echt lux: pal aan de zee, tussen de palmbomen en het strand een paar meter voor onze camper. Over luxe gesproken: we zijn ook een ligstoel rijker. Ik tref deze bij het grof vuil op de camping aan. En deze stoel heeft maar één te verwaarlozen mankementje. Handdoek er over en liggen maar! De zon schijnt, de temperatuur is heerlijk en ineens hebben we een nieuw doel in ons leven: bruin worden! Lekker duikje doen, kwartiertje snorkelen, smeren, bakken, duikje doen, snorkelen, smeren, bakken en ga zo maar door. We zijn luie varkens en voelen ons bevoorrecht! Als kers op de taart eten we ’s avonds aan zee bij een ondergaande zon. Ik ben op slag weer verliefd op Lidy!

De eerste oktober pakken we de fiets naar Pula. We rijden onder een strakblauwe hemel door de olijfgaarden en zien regelmatig de blauwe Adriatische zee aan onze rechterzijde verschijnen. In Pula bekijken we eerst de imposante ovale arena, gebouwd door de Romeinse keizer Augustus. Je kunt in Pula niet heen om dit amfitheater, één van de grootste ter wereld. Daarna fietsen we door naar het oude centrum. Naast de oude stadspoorten en de tempel van keizer Augustus ook hier weer de bekende nauwe oplopende straatjes en mooie pleinen. In de haven zijn de vissersboten net afgemeerd en wordt de sardientjesvangst overgeheveld naar de wal. Leuk om te zien. Het is echt warm vandaag, dus ijs-tijd. “Two scoops please.” zeggen we tegen de ijscoman. Hij schept er tot onze blijdschap lustig op los en we krijgen een toeter met ijs zeg! Als die uiteindelijk op is, is duidelijk dat ik de workshop “IJs eten met een baard” nog niet heb gevolgd. M’n baard zit onder! Ik voel me een klein kind en misschien ben ik dat ook wel (ik zal jullie voor zijn). Na het ijs kopen we nog een mooi snorkelsetje, fietsen terug naar huis en gaan verder met onze nieuwe levensdoel. Dus net als gisteren lekker duikje doen, kwartiertje samen snorkelen, smeren, bakken, duikje doen, samen snorkelen, smeren, bakken enzovoort. Het ANWB-setje is helemaal gelukkig!

We wilden eerst een fietstocht gaan maken vandaag (twee oktober), maar hebben gisterenmiddag dat plan gewijzigd. We gaan weer lui doen. ’s Ochtends doen we relaxed wat huishoudelijke klussen, waarna we verder gaan waar we gisteren gebleven zijn met onze twee nieuwe hobby’s: snorkelen en bruin worden. Het fijne is dat dit keurig afgewisseld kan worden en in beide raken we steeds bedrevener. Onder water zien we scholen kleurige kleine en grote vissen, verschillende soorten schelpen, grote zee-egels, prachtige sponzen enzo. Uit het water en terug bij de camper wordt “bruinen” steeds meer een routine: smeren, keren, draaien met de zon mee tot de zee roept om daarna weer van voren af aan te beginnen. En ’s avonds wéér een prachtige zonsondergang. Het leven is goed.

Op drie oktober is het bewolkt, maar zacht. We pakken in en vertrekken. We rijden door het binnenland van Istrië via Pazin naar het vestingstadje Motovun. Dit pittoreske plaatsje ligt schitterend boven op een heuvel en is al van verre te zien. We slenteren - parapluutje op, want het is zacht gaan regenen - door de straatjes, drinken een kop koffie en genieten van de vergezichten vanaf de ommuring van de vesting. Daarna rijden we dwars door een ruig en onherbergzaam berggebied met grillige rotsformaties. We hebben nog even wat oponthoud, want er is een busje uit de bocht gevlogen die wordt geborgen. Vervolgens dalen we extra voorzichtig af via de vele haarspeldbochten naar de kuststrook van de Adriatische zee. Onze eindbestemming van vandaag is een camping vlakbij Opatija in het noordoosten van Istrië. Het regenen houdt op als wij de camper op z’n plek zetten.

Woensdag vier oktober trekken we het binnenland van Kroatië in. Ons doel is de Plivice meren, volgens velen één van de mooiste natuurwonderen van Europa. Morgen meer daarover, want dan gaan we er de hele dag wandelen. Vandaag rijden we zo’n 150 kilometer door een behoorlijk ruig, bebost en bergachtig gebied. Aanvankelijk op snelwegen, maar het laatste stuk van de route voert ons over kleine kronkelige, hobbelige weggetjes door een armoedig aandoend platteland. De hele dag genieten we van de schitterende herfstkleuren om ons heen. We zien ook de trieste littekens van de relatief recente onafhankelijkheidsoorlog (1991-1995) van Kroatië: ruïnes van kerken, de resten van afgebrande huizen en gaten in muren van inslagen van kogels en mortieren. Beklemmend idee wat er zich hier heeft afgespeeld. In de loop van de middag komen we bij de camping vlakbij de Plivice meren. Een perfecte uitvalsbasis voor ons bezoek aan deze meren morgen.

Vijf oktober nemen we al vroeg de shuttlebus vanaf de camping naar het vijf kilometer verderop gelegen Nationale Park Plitvice. Lidy heeft alweer vroeg contact met haar “Dames van het Koor What’s App groepje” waar zij, als ze thuis is, op donderdagavond altijd mee zingt. Iedere donderdag heeft dit groepje sopranen contact met elkaar via deze groeps-app. Vandaag krijgen zij een exclusief live-verslag van ons bezoek aan dit park. Ik heb dus geen kind aan Lidy vandaag: foto’s en berichten verzendend of kijkend welke berichten er al fluitend weer binnenkomen van haar sopraantjes. En juffrouw Lidy heeft het vandaag natuurlijk ook druk met het op de hoogte blijven van het reilen en zeilen van de staking in het basisonderwijs en de demonstraties van haar collega’s in Den Haag. Maar nu weer terug naar ons bezoek aan de Plivice meren. Dat we hier nu zijn, is geen toeval, want dit stond al op het “MoetenWeZienLijstje” toen we uit Huizen vertrokken. Iedereen die er geweest is, komt superlatieven tekort om dit park te beschrijven. Na een zonnige wandeling van 15 kilometer door het park kunnen we niet anders dan dat beamen: veel beeldschone watervallen, turquoise meertjes en schitterende bossen in fantastische herfstkleuren. Het is soms alsof je door een sprookje in de Efteling loopt, zo magisch is het hier. Daarom loop je er - ook net als in de Efteling - niet alleen, maar met velen. Het is behoorlijk druk en de momenten dat we alleen lopen zijn spaarzaam en van korte duur (kan je nagaan hoe het in het hoogseizoen is). Toch genieten we volop, ondanks de busladingen Japanners (met selfiesticks en mondmaskers voor) en Duitsers (met gids en oortjes in) die we tegenkomen Dit hadden we zeker niet willen missen. En de sopraantjes ook niet.

Vrijdag zes oktober rijden we terug naar de kust, maar nu meer zuidwaarts. Het is gaan regenen en waaien. De bosrijke heuvels laten we achter ons om vervolgens in brede, spaarzaam bewoonde dalen te komen. Voordat we bij de kust zijn volgt er dan nog een strook ruig, dor en onbegroeid kalksteengebergte die hoog uit zee oprijst. Tijdens de afdaling naar de kust rukt de wind dusdanig aan de camper dat het af en toe lastig is om de macht over het stuur te behouden. Gelukkig gaat het goed en komen we even later aan op de camping die we op het oog hebben. Bij het stadje Starigrad, in de buurt van Zadar. Hier kiezen we weer een heerlijke plek direct aan zee. Aangezien het morgen zonnig en rond de 20 graden wordt, kunnen we de week afsluiten zoals we ‘m begonnen zijn: met verder bruin worden en snorkelen. Lekker! Dat hopen we tenminste. Of dat gelukt is? Jullie horen het natuurlijk volgende week uit de eerste Hans.

Tot volgende week weer!

Geschreven door DeTrip

4 okt 2017Nationaal Park Plivicemeren.

14 okt 2017Summertime, and the livin' is easy.

Al 27 reacties bij dit reisverslag

Moi verhaal. Klinkt heel goed. Moeten we ook maar eens heen. En wat het werk betreft: Het was NIAZ week, deze week. Dus dan weet je het wel. Lekker zo lang mogelijk wegblijven dus! ;-) Veel plezier.
Jeroen 2017-10-07 10:10:35

Wat n prachtige watervallen,t land ziet er erg mooi uit,heel afwisselend. Heerlijk dat relaxen bij t water,dat is vakantie! Hier alweer n echte herfststorm gehad😣. Floor kijkt echt over jullie schouder mee en is super trots op jullie😘
Sandra 2017-10-07 10:21:01

Lieve Hans en Lidy, wat leuk wakker worden weer! Jullie wekelijkse blog hoort ondertussen tot mijn zaterdagochtend (hoewel ochtend een breed begrip is) ritueel. Na zelf een week hard gewekt te hebben en het druilerige weer is het fijn om te horen dat jullie zo genieten. Hou dat vast. En terwijl jullie lekker liggen te braden en bakken in de zon zorg ik voor meneer cactus! Die trouwens nog leeft 😂. Jullie krijgen de groetjes van hem! X
De enige echte Marjolein 2017-10-07 10:24:25

Mmmmm, dat was weer smullen van jullie sappige verhaal! Baard er toch maar af Hans, want er zullen nog wel meer ijsjes verberg worden denk ik? OF een slabbetje voor!! Het was i.d.d genieten van al die mooie foto's die Lidy stuurde, tijdens jullie wandeling! Geweldig wat genieten jullie ( en wij met jullie) Niet TE bruin worden he, anders steken wij in Portugal zo afbij jullie! Bij ons gaat de BUITENkleur er alweer af, zitten nu hele dagen binnen, te haken en kerstkaarten te maken! Ook heerlijk hoor! Elk nadeel heeft zo zijn voordeel, zou Cruif zeggen! Ik zou zeggen, ga zo door met die heerlijke verhalen en prachtige foto's, dan heb je aan ons ook geen kind! Tot volgende week! Groetjes Sonja en Ton
Sonja en Ton 2017-10-07 10:37:49

Er moet "verorberd" staan, bij de ijsjes alinea en geen verberg, sorry! Zag het pas toen het al geplaatst was en dan kun je het niet meer verbeteren
Sonja 2017-10-07 10:40:36

Wat een heerlijk verhaal weer! En wat een mooie campingplekjes vinden jullie steeds 🤗
Merrit 2017-10-07 10:56:37

Ik kijk iedere week weer uit naar jullie verslag. Het boeit van begin tot eind. Fijn dat Floor met jullie meereist. Veel liefs. 😘
Engelien 2017-10-07 11:04:27

Wat fijn dat het weer nu mee zit . Je kan het terug zien in de foto's en jullie bezigheden . Rust en genieten . Wat een prachtige foto's weer . Wij hebben 31 jaar geleden (in toen nog Joegoslavië) onze huwelijks reis daar gehad . Maar dan weet je het wel hè .. pas getrouwd en jong dus weinig van de mooie natuur gezien😜. Bedankt weer en goede reis verder. En O ja .. met ons gaat het hier prima ... het is koud en mensen hebben al weer zin in de kerst .. 🎅🏼 Lieve groetjes voor jullie beiden van ons , Ronald en Margret
Margret van Mierlo 2017-10-07 11:19:05

Lieve Lidy en Hans, ik lees iedere week met veel plezier jullie verslag en geniet van de mooie foto's. Ik reageer niet altijd maar lees nu dat dat wel geteld wordt ;-) dus bij deze weer een berichtje vanaf deze kant. En hoe het hier gaat? Nou, ik besteedde deze week aandacht aan het feit dat ik 25 jaar op De Springplank werk. Dit deed ik met cake en de uitnodiging aan het hele team om dit feit en het feit dat ik op 8 mei 50 word samen te vieren tijdens een feest in april. Echt heel jammer dat Lidy daar dan niet bij kan zijn! Maar ja, zo'n reis is natuurlijk veel leuker! Blijf lekker genieten! Groetjes, Monique
Monique Swinkels 2017-10-07 14:19:08

Hallo ANWB setje, wat een genot weer om jullie verhaal te lezen . Wat een indrukken , de natuur met zoveel fascinerende mooie dingen.🏞 Maar ook de leut die jullie met elkaar hebben 😍😜 Top duo, geniet van elkaar samen met dat lieve engeltje op jullie schouder😇
Inge Majoor 2017-10-07 14:23:49

Wat zijn jullie verhalen en ervaringen toch geweldig. Zoals Jeroen ook al schrijft NIAZ net achter de rug dus Tergooi kan weer wat verbeteringen tegemoet zien. Daarom lekker blijven genieten met alles wat jullie zien en beleven. Groetjes van ons vanuit een gruwelijk Nederlands slecht weer want hier in het compleet herfst!
Hetty Gout 2017-10-07 14:38:17

Wat een mooi verhaal is het weer geworden. Geniet maar fijn en heerlijk om nog lang niet aan werk te hoeven denken. Floor kijkt wel met jullie mee. Hier is het herfst dus geniet van het lekkere weer.
Marion 2017-10-07 19:34:05

Haha ANWB-setje....maar wel een heeeeel leuk setje met weer een leuk verhaal. Mooie foto's van de waterval ook. Gaat goed met je cursus digitale fotografie volgens mij. Hoor graag volgende week weer dat de zon zo lekker aanwezig is geweest.
Maureen 2017-10-07 19:39:47

Gelukkig schrijven niet allemaal zo’n weekverslag. Als jullie die allemaal moet lezen dan komen jullie nooit aan genieten toe. Even een traantje mee gehuild bij het lezen over Floor. Natuurlijk reist zij met jullie mee maar liever ..... nou ja, liever dat weten we allemaal we xxx Wat betreft het staken. Het voelde wel dat je erbij was net als een paar andere collega’s heb je van een afstand duidelijk je stem laten horen. Het was heel speciaal om daar met zoveel collega’s te zijn. Ook wel een beetje eng met zoveel mensen maar gelukkig ging alles goed en was onze bus, net als vele andere, vertraagd door de drukte. Elk voordeel heeft zijn nadeel zeiden jullie al. Nu stonden we redelijk achteraan en dat vond ik heel fijn 😉 Verse zag ik net ook nog een schattig konijntje maar daar ga ik via een andere weg op reageren. Na vandaag een workshop te hebben verzorgd op een gedrag conferentie is het nu tijd om na een drukke week, moe maar voldaan naar bed te gaan. Eerst lekker douche enzo Blijf je missen hier maar meegenieten op afstand. Hou dat gevoel vast en geniet van wat écht belangrijk is. Liefs Lies
Liesbeth 2017-10-07 20:27:49

Mooi verslag weer( en natte ogen ) fijn dat jullie beter weer hebben! We lezen samen met veel plezier jullie verslag! Wat maken jullie veel mee!
Hetty 2017-10-07 22:00:34

Tja het wordt saai maar ook wij kijken elke week uit naar jullie belevenissen. Nu jullie onze route van 3 jaar terug voeren zien we ook die beelden weer voor ons. Die jara met haar 16 jaar die zo dapper mee liep bij de meren. Fijn om te lezen dat de camper het zo goe doet. Wij hebben inmiddels van 2 mensen een bod gehad. Wel te laag maar misschien lukt het om wat dichter bij elkaar te komen. Spannende en stress volle tijd is het wel. Vergeet niet de watervallen te bezoeken die zijn ook zo prachtig.
Theo marjolein 2017-10-07 22:16:35

Hallootjes, wat super om te lezen dat jullie droomreis zich steeds meer als droomreis gaat manifesteren!! Kroatië is inderdaad een geweldig land. Zadar is zeker weten ook de moeite waard!! Met een mooi uniek waterorgel maar vooral een mooie oude stad. Ik hoop dan ook volgende week jullie belevenissen te kunnen lezen! Nu al zin in!! Veel plezier maar weer en geniet van de koperen ploert....
Hennie Fokker 2017-10-07 22:33:08

Wat een prachtige verhalen en foto's steeds weer. Erg leuk om mee te genieten. Geniet nog heel lang zo samen en mooi dat Floor zo met jullie meereist. Groetjes Annemiek
Annemiek 2017-10-08 07:05:41

Weer een mooi verhaal, wat schrijf je toch leuk! Prachtige foto’s! X Kristel
Kristel 2017-10-08 08:48:01

Wat ik weken geleden al een keer gezegd heb: het is een enorme eer met jullie mee te reizen en te genieten! Het is echt alsof ik bij jullie ben (nu ben ik een beelddenker dus met al die liefde van jullie saampjes ben ik blij gewoon in Nederland te zijn en niet tussen jullie in in de camper hoor :-)))) ). Ik heb er natuurlijk niet bij stil gestaan dat jullie ons reilen en zeilen missen. De school is gewoon de school met alle drukte van de studiedagen, info-avonden, startgesprekken, schoolreisjes, opening van de KBW, het staken (al geleid en verteld door mijn superduo), superleuke kids die bij alle extra-leuke-dingen (en bij volle maan) iets meer vibreren dan normaal, ...... Ik begrijp dat de juf het mist om van alles door de ogen van de kids te genieten; daarentegen kunnen jullie dat allebei zelf ook supergoed, dus ach..... Zal ik jullie dan ook maar eens vertellen dat ons Tim nu in 4vwo zit en dit jaar met positieve intenties en beleefd naar de docenten is gestart (komt dat inderdaad ook gewoon weer goed :-) ), dat ons Gijs in de 1 havo/vwo is gestart maar met zijn levensdoel "De Weg van de Minste Weerstand" nog steeds niet een stapje harder gaat om zijn huiswerk vol passie en inzet te maken. Maar ach, ook hij gaat er wel komen, tzt,..... toch?...... De hele familie is actief op de tennisbaan waardoor we thuis een beetje samen-tijd tekort komen maar na de competitie periode zal dat ook weer terugkomen. Want ook thuis genieten we nog altijd met volle teugen en liefde van elkaar. Al met al alles goed hier. Dus vinden jullie het heel erg als ik niet reageer op jullie verslagen maar er heerlijk van geniet?! En als jullie weer terug zijn zal mijn knuffel jullie verder alles vertellen, oké?! Geniet van elkaar, van jullie liefde, van jullie reis! liefs, Mlijn
Marjolijn 2017-10-08 10:56:33

Hoi Hans en Lidy, wat ontroerend, grappig, leerzaam en veelzijdig zijn jullie verhalen. Floor zal altijd bij jullie blijven, ze zou trots op jullie zijn! Heel leuk om te lezen hoe zielsgelukkig jullie zijn samen. Al die mooie plekken waar jullie over schrijven vullen mijn eigen 'MoetenWeHeenLijstje'. Dankjewel voor de mogelijkheid om op deze manier mee te kunnen reizen. Nu maar weer een weekje wachten. :-)
Dasa 2017-10-08 11:36:22

Lieve hand en lidy , wat een pracht verhaal weer😓, en wat fijn om te horen dat jullie zo genieten van elkaar en van de bijzondere reis die jullie maken , hier inmiddels flink herfst . Kijk uit naar jullie verhaal volgende week 💋💋💋
Lydia en peter 2017-10-08 17:29:45

lieve beiden, wat een prachtige foto's weer bij het weekjournaal! lekker hoor die warmte dat is echt nodig na de kou om op te laden! liefs uit Amsterdam! xx
Patries 2017-10-08 17:47:53

Een woord: jaloers 😊 Hier ook nieuws ( misschien al wel 'tussen neus en lippen' door gelezen..facebook) IRMA HEEFT EEN VASTE BAAN!! Bij KNBMS, loactief 'de Bommelburcht' in Bussum schuin tegenover het Spant. Voor 2 vaste dagen en de rest inval dagen. Vorige week 4 (!) dagen gewerkt. Nét werd zij ook weer gebeld of zij kan komen ivm veel zieken. Er zijn.plannen om zelfstandig te gaan wonen! Voor de rest ook alles goed met ons allen!! 💋💋💋
Marjon Rapati 2017-10-09 09:39:21

Nog vergeten: wat een geweldig prachtige foto's weer !!
Marjon Rapati 2017-10-09 09:42:35

Blijven jullie a.u.b. nog een jaar of twee, drie, vier weg. Blijf dan ook zo schrijven en ons regelmatig op de hoogte houden. Heb ik na mijn zondag ritueel, uitgebreid de krant lezen, een extra genot momentje.
Peter P. 2017-10-09 21:45:53

Ooit ook in Kroatië, in Pula, Rovinje etc. geweest. Jullie verhaal en de foto's bezorgden mij een "o, ja!" gevoel. Goed dat jullie van het mooie weer genieten! Wij zaten deze week ook in een bus, inderdaad we hebben gestaakt. Zes uur in de bus voor een goede zaak. Hopelijk is het onderwijs en ons salaris een stukje opgeknapt als Lidy weer terug is. Minder werkdruk zal na een jaar ontspanning mooi zijn toch? Maar denk niet te veel aan ons, geniet!! Groetjes!
Marion v D 2017-10-12 20:29:19