De buik van Ans is weer rustig. Voor wat betreft het eten zijn we overgestapt op eenvoudige kost. Rijst, crackers met thee. Voor mij pils erbij. Tja, alleen uit eten is niks aan. Vandaag kiezen we voor een tripje naar Praia de Faro. Faro ligt niet aan de kust. Net als bij ons ligt op afstand een rij eilanden. Tussen Faro en de eilanden dus een soort waddengebied. Het veer vertrekt en ter opluistering klinkt de titelmuziek van de Titanic. Lekker hoopgevend. En de kapitein heeft er zichtbaar schik in. Gelukkig kunnen we zwemmend de kust bereiken. Mannen spitten met een klein stukje in de bodem en rapen iets op. Langs het strand zien we surfers die les krijgen. We vinden schelpen die in de broekzak verdwijnen en een roze takje. Alles moet mee. Daar waar je niet met de auto kunt komen kun je schilderachtige plaatjes maken. Het mobiel bereikbare deel is een stuk saaier. Ik eet een mega sandwich en Ans wacht tot ze thuis, in het hotel, een witte boterham met karig beleg kan eten. En dan kunnen we Paris-Roubaix ook zien. Leuk uitje.

Geschreven door Jena.reisverhalen