We zijn er, aan de voet van de Pyreneeën. Dat wil zeggen als voorproefje hebben we de Col d’Osquich en de Col de Gamia gefietst. Vooral de laatste is een serieuze klim met steile hellingen. En als verrassing moet je naar een hotel fietsen omdat daar de top is. Daar waren we even aan voorbij gereden dus uiteindelijk een klein eindje terug en alsnog het laatste stukje naar het hotel. Een vriendelijke vrouw had daar wel een heerlijke bak koffie voor ons. De beloningen van het klimwerk zijn wel weer de mooie vergezichten met het decor van de Pyreneeën. We rijden door tot Saint Jean Pied de Port, enerzijds vanwege de nostalgie, want we waren hier al een paar keer eerder, anderzijds vanwege het bureau toerist dat hier in dit plaatsje is gevestigd. We gaan nu echt proberen om bagagetransport te krijgen, want het beklimmen van de Pyreneeën met volle bepakking lijkt ons geen vakantieuitje. Hopen dat het lukt. SJPdP is hartstikke druk en snikheet. We kruipen om 22:00 uur in de tent en drijven nog net niet van onze matjes af. Gewoon stil blijven liggen en dan val je zo in slaap met de tent wagenwijd open, zodat het kleine beetje wind ons nog wat frisse lucht geeft.

Geschreven door Jena.reisverhalen