Energie, daar hebben we vandaag een heleboel van verbruikt. Ans in het bijzonder, want vanmorgen bij het verlaten van de tent schoot het haar in de rug. Met dikke roze pijnstillers lukt het fietsen wel, op en afstappen gaat wat lastiger. En we hadden juist voor vandaag een stevige tocht gepland, omdat er geen campings of logie op redelijke afstand beschikbaar is. Zo komen we in Faverges waar we een hotel hebben geboekt, een manoir. We gaan op chique. Vanuit Beaufort gaat het meteen stevig omhoog naar de Col de Saisies. Daar is een skidorp dat ook in de zomer heel gezellig lijkt. Vooral met mountainbikers en ruiters. Heel anders dan de dorpen in de Pyreneeën. We dalen een stukje af en klimmen ook weer en dat een paar keer achter elkaar. De laatste col is een echte afknijper en dat wisten we. De Col de Tamié. Bovenaan kijken we niet heel blij, hoewel we dat wel zijn. 1842 m omhoog is niet mis. Volgens de trackopname is het zelfs boven de 2000 m op. En we hebben alles op, bananen, broodjes, water. Gelukkig hoeven we alleen nog maar af te dalen naar het dorp waar we onze prestatie vieren, zalig. Wat een energie vandaag! En nu we het toch over energie hebben, Frankrijk staat te boek als land dat het veel schone energie produceert. Op waterkracht en kerncentrales. Maar we hebben nu bijna de hele ronde van Frankrijk gereden en het valt ons op dat men op het hele platteland van Frankrijk enorme stapels hout voor de deur heeft liggen om de komende winter in de kachel te stoppen. Wat meten ze nou, de productie of het verbruik om landen met elkaar te vergelijken qua CO2 uitstoot? Wie het weet mag het zeggen. Trouwens, de manoir is oude chique maar wel alles tiptop voor elkaar.

Geschreven door Jena.reisverhalen