En hoe zijn de wegen? In Duitsland zijn ze kampioen repaircafe. Maar dan voor wegen. Asfalt wordt 3 keer uitgestukt. Sommige stukken golven zo erg dat je je afvraagt hoe het er ooit met een machine hebben aangebracht. Kasseien bewaren ze als een soort dierbare herinnering aan weleer. Wordt een heel traject met asfalt verbeterd, laten ze een paar honderd meter zitten zodat je weet dat het ook anders kan. Wegen met sintels die zo grof zijn dat ze telkens onder de banden wegschieten. Boswegen die om zeep zijn geholpen door megamachines. En telkens lappen ze het een beetje op. Zelfs met gemalen glas!! Gevolg is een enorm gerammel op de fiets waardoor etenswaren al geprakt zijn voor ze uit de verpakking komen. Maar er is hoop. De kerncentrales worden ontmanteld. Dat levert weer een hoop puin op. Mooi voor de wegen zullen we maar zeggen. Voordeel, op de slechte delen komt weinig volk. Daardoor zien we telkens reeën die we proberen te fotograferen. Klein beetje gelukt. We zien Hanzesteden als Buxtehüde, fietsen langs de Elbe en de Aue waar prachtige boerderijen staan met bijzondere gevels. Gebouwd door Nederlandse kolonisten die in dit gebied de fruitteelt geïntroduceerd hebben. Vanmorgen eerst in de regen gefietst, daarna klaarde het op en uiteindelijk aan het eind van de middag zon die onze natte tent van eergisteren heeft gedroogd. Lekker gegeten aan een picknicktafel die de campingbaas ons speciaal bracht.

Geschreven door Jena.reisverhalen