Onze camping op 1000 m hoogte was prima om te slapen. Bijna aan de koude kant, dus dicht tegen elkaar aan liggen. En in tegenstelling tot de andere nachten met veel ventileren, hielden we nu alle ritsen dicht. De Col de Vars is na de Col de la Bonette iets minder vriendelijk met een gemiddelde van 9% over de lengte van 8 km. Het is even bikkelen maar toch staan we ruim voor 10 uur op de top. Vanaf daar gaat een hele lange afdaling naar Guillestre door een aanvankelijk heel liefelijk landschap. Al snel arriveren we in het skidorp van Vars en zijn verbaasd over de hoeveelheid vastgoed, die in de zomer niet wordt gebruikt. Ongelofelijk, dat is ons in de Pyreneeën ook al opgevallen en eigenlijk is het knots. De camping ligt midden in het dorp op loopafstand van alle horeca. Daar treffen we twee fietsers uit Dokkum die enthousiast vertellen over de fietsclinics die ze organiseren met groepen. Degenen die mee willen doen krijgen eerst een fietstraining in Nederland voordat ze worden losgelaten op de hellingen van de Pyreneeën of de Alpen. Vrijwel alle deelnemers gaan veel te enthousiast de berg op, zeggen ze en moeten dan in het stof bijten. Na twee dagen hebben ze door dat een berg op fietsen een kwestie van doceren is. Overigens vertelde hij, dat hij een fiets met 5 kg verpakking ook een soort handicap vindt. Wat moeten wij dan met onze circa 25 kg bepakking? Of zoals ze in Limburg zingen: “Het is een kwestie van geduld, dat………, ha ha.”

Geschreven door Jena.reisverhalen