Maria had gisteravond nog een geweldige maaltijd voor ons gefabriceerd van producten uit eigen tuin. En vanmorgen vertelde ze dat het de hele nacht had geregend. Daar hebben we niks van gemerkt. Na het ontbijt moeten we kiezen of we wel of niet gaan. We dubben en dubben, kijken op de buienradar, loeren in de lucht en besluiten om op de fiets te stappen. Met de cape op die we al snel af kunnen doen. We gaan heuvels op en af over fraaie landwegen. Hier en daar komen de zonnebloemen op. Kun je je voorstellen hoe het er hier over een paar maanden uit ziet! Minder overweldigend en zeker zo mooi zien wij nu orchideeën en die zijn over een paar weken uitgebloeid. In Charroux de eerste pauze en daarna in Nanteuil en Vallée. Een dorpje dat met een heerlijke afdaling al zichtbaar wordt en waar de auberge open is. We melden ons voor koffie en onderwijl worden de spetters op de parasol steeds heftiger. Opnieuw dubben over doorfietsen. We kiezen voor een warme maaltijd en gokken goed. We mijden een plensbui en genieten van wijn, soep, iets met lam en ik eend. Later op de middag vraag ik me af of het wel verstandig was. Eend houdt van water. Na de bui en de maaltijd weer op de fiets en zelfs de zon schijnt een beetje. Pinken in de wei zijn enorm nieuwsgierig naar die twee gasten op de fiets en poseren gewillig en in het gelid. We zien dat we keurig tussen de buien door manoeuvreren. Maar het lijkt erop dat iets verderop de weergoden nog wat voor ons in petto hebben. Bij de eerste serieuze druppels schuilen we onder een geweldig afdak met een openbaar toilet. Heel handig. We dubben opnieuw over verder fietsen en trappen hem aan. Heel foute gok. Mijn verorberde eendenborst wil water zien en krijgt haar zin. Alleen in dorpen zijn schuilhutten en daar zitten we net tussen in. Uiteindelijk een half uur geschuild in een hokje met een vijvertje in de schoenen. In Angouleme wacht een knusse hotelkamer met een warme douche.

Geschreven door Jena.reisverhalen