Wat is geluk? Als je alles droog hebt ingepakt en het begint te regenen. Dat was vanmorgen onze start en omdat de camping een prima afdak heeft kunnen we daar ontbijten. Met het weer hebben we geluk, want de zon schijnt vandaag niet te fel, zodat we veel langer een behaaglijke temperatuur houden. Twee koeien staan bij een kalf een potje gelukkig te zijn, denken we. Vandaag staan twee bergen op het programma de grote en de kleine ballon. We zouden er tegen op blazen, maar dat lijkt uiteindelijk toch meer op hijgen. De aanloop naar de Grand Ballon is vriendelijk maar de laatste 5 km gaat het met ongeveer 9% de berg op. Bovenop is veel te doen met horeca en bezoekers. We waren al verbaasd dat deze ballon niet telt als col en dat komt omdat het geen col is. Dit is eigenlijk helemaal niks geen col, geen côte maar gewoon een hoge berg en dan tel je niet mee. Alleen in de Tour Feminin gezien de vele namen op de weg. Het uitzicht is opnieuw fantastisch over de omringende heuvels. Daarna gaat de weg over een soort hoogvlakte waarbij we aan weerskanten kunnen genieten van het landschap. Da’s geluk. Waar iedereen bij het afdalen rechtdoor gaat moeten wij rechts af om ons op de Petit Ballon te richten. Met een sullig bordje wordt ons de weg gewezen. Tja, wie doet nu de petite ballon? Ik heb mijn navi uitgezet omdat de batterij bijna leeg is. Bij een splitsing vraag ik Ans de aanwijzing uit het boekje en hoor:" Je moet rechts aan houden naar de boerderij". Nou dan doe je dat. We komen bij een tweede splitsing waarvan de ene vork naar de boerderij gaat en de andere een doodlopende weg blijkt. 2 km voor niks een steile berg op gefietst, dat is geen geluk!! Vanwege de slechte weg is de afdeling ook nog eens vervelend. Daarna moeten we alsnog natuurlijk die kleine ballon op. Tussen onze oren spelen zich wilde taferelen af. Waarom staat in de beschrijving een verkeerde aanwijzing? Wie het weet mag het zeggen. Het moet gezegd, op de col, ja dit is wel een col, is het stil. De afdaling is vergelijkbaar met die van de verkeerde weg, nog steiler en dat 7 km lang hobbelen op het zadel. Op de camping zijn we allebei met zalf in de weer, ha ha. We hebben goed spul bij ons, wat een geluk!

Geschreven door Jena.reisverhalen