Dus je kunt overal rijden. Rechtdoor, links, rechts, overal tussendoor. Zolang er maar niks staat. Een rij bij een stoplicht? Gewoon links of rechts er langs rijden en voorkruipen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het gebeurt. En de Italianen kijken er helemaal niet gek van op. Met hun scooters en motoren doen ze precies hetzelfde. Wat een gekkenhuis! De auto rijdt geweldig en Thijs laat hem goed grommen. En dat heeft de organisatie ook ontdekt. We hebben een tracker in de auto en ze kunnen precies zien of we ergens de beest uithangen. En ze kunnen dus ook zien of je wel de aangegeven route rijdt. De tocht gaat vanuit Turijn via Aqui Terme en Genua naar Viareggio. Genua is prachtig als grote stad van de Bloemenriviera. En dat is niks teveel gezegd. De oleanders staan volop in bloei en combineren fantastisch met de okerkleurige gebouwen. Sommige met trompe d'oeil schilderingen. Vanaf de snelweg kun je de stad goed zien. Maar dat is natuurlijk ook een vreemde zaak. Hij is zomaar overal overheen gebouwd. Veel keus was er destijds niet want de strook tussen de bergen en de zee is hartstikke smal. Gisteren werden we tijdens een klein oponthoud op de achterbumper aangetikt door een Ferrari met nummer 313. Beetje ongeluksgetal zullen we maar zeggen. Nu staan we weer bij elkaar. Thijs roept: "Hello Sir, did we have a little romance yesterday?" Met z'n allen lachen. Wij hebben geen schade, hij een deuk in z'n grille. In La Spezia worden we door de marinehaven geleid. We moeten verzamelen tot groepen van 30 tot 40 auto's en zo als een parade door de stad rijden. Op zich prima idee. Maar wat gebeurt er als je na de stad een colonne van dat aantal scheurijzers naar Viareggio laat rijden. Allemaal mafkezen die willen inhalen, op tijd nog iets willen eten en naar bed willen. Het is inmiddels midden op de avond en het wordt al donker. Dat wordt scheuren, inhalen, voorkruipen, door rood rijden. En uiteindelijk stort het geheel zich in de drukte op de strandboulevard van Viareggio. Wat een puinhoop!! Om 23.00 uur komen we in het hotel en kunnen op de valreep nog iets te eten krijgen.

Geschreven door Jena.reisverhalen