Het begin van de tocht was in de Vogezen en het laatste deel voert er ook doorheen. Met één groot verschil, we pakken nog een stuk of 10 cols. Vandaag daarom een korte tocht met niet erg veel hoogtemeters. De oorzaak is dat we geen geschikte slaapplek kunnen vinden aan de voet van de Ballon d’Alsace. Campings zijn er niet, accomodaties zijn vol of willen je niet voor 1 nacht hebben of bestaan niet meer maar staan nog wel steeds op de kaart of hebben nog een website. Het gaat met deze voorzieningen net als met gebouwen schuren, bedrijfshallen, tennisbanen, wat in Frankrijk niet meer wordt gebruikt, laat men gewoon tot sint-juttemis voortbestaan en verkommeren. Is dat nou charme, moeten we het mooi vinden, is dit historisch? Wij weten het niet. Ondanks alles is onze tocht best leuk. Niet omdat we in het bos fietsen maar vooral omdat de weggetjes rustig en smal zijn met hele verrassende klimmen. Stijl!!!!! en sportief. In een plaatsje waar we koffie willen drinken is nog wel een winkel, die geen brood verkoopt. Als we vragen naar de bakker worden we verwezen naar de overkant van de straat, terwijl de bouwplaten al voor de ramen gespijkerd zijn. …. Franse humor? Gelukkig hadden we koffie en koek in de tas. Onderweg worden we nog even geconfronteerd met het snelle leven als we de TGV-lijn passeren. Verder is het na 12 uur weer hartstikke heet om te fietsen. Daarom zijn we blij dat we vanmorgen in het bos fietsten en nu al een paar uur onder een boom zitten op de camping. Puzzels maken, lezen, luieren, zwemmen. Gewoon hênig an!

Geschreven door Jena.reisverhalen