Dat zei een oude man die ons op straat toeriep, zijn stok omhoog heffend. En zo is het! Maar zoals we in de kerk leerden, vrijheid kost geboortepijn. Aanvankelijk zou dit verslag de titel krijgen 'het onverwachte landschap'. In tegenstelling tot gisteren is vandaag het landschap vanaf het begin prachtig met golvende graanvelden, gemaaide koolzaadvelden en vrijwel constant prachtige vergezichten. Opvallend zijn de vele atlasceders rond de boerderijen. Maar de prijs hiervoor is fietsen over veel binnenwegen waarvan sommige echt slecht met oneindig veel langere en kortere klimmetjes. Het weer is drukkend en dus kost het ons heel veel moeite om P te halen. Extra handicap is de maandag, waarop in Gers maar ook elders in dit land, alle winkels gesloten zijn. Zelfs de bakker. En zonder een goeie bodem bakken wij er ook niks van. Zonder geluk vaart niemand wel. In Puy treffen we op een terrasje de eigenares met haar vriendin aan de koffie. En ze vindt het geen enkel probleem om ook voor ons een lekkere bak leut te maken. Omdat we niets kunnen kopen hebben we onze honger gestild met crackers en geitenkaas. Het lijkt wel een oplossing maar bij mij zit toch niet veel dynamiet in de benen. De vriendin vroeg of dit nou onze vakantie is. Tja, wat is hier nu leuk aan. Het belangrijkste is dat wat de oude man ons dorp toeriep. En als je je bij het klimmen de kop niet gek laat maken, rustig naar boven fietst, dan is het prima te doen. Een van de zekerheden is dat na het klimmen altijd een afdaling komt en dat is mooi meegenomen. Met de fiets komen wij op plekken waar je anders nooit komt. We rijden door dorpjes of zoals vanmorgen door een vesting Terraube. We stappen af wanneer we willen we voelen ons onafhankelijk, mits onze uitrusting het houdt. Bovendien, wij vinden fietsen nou eenmaal leuk. De ultieme vrijheid. Nog een geluk van vandaag is dat we net tegen de middag aanlanden bij een Intermarche waar we voldoende voedsel voor tussen de middag scoren. Maisbrood met salade van inktvis. In een parkje in de schaduw van bomen hebben we goed zitten bunkeren. Daarna nog de laatste 30 km met klimmen en dalen onze dag volgemaakt. P is geen omrijplaats.

Geschreven door Jena.reisverhalen