Ondanks de muziekquiz van gisteravond lagen we om 10:00 uur in bed en hebben daarna niks meer vernomen. We laten de tent helemaal open zodat we maximaal frisse lucht hebben en dan kak je zo in. Vanmorgen om 6:00 uur eruit, alles ingepakt en daarna op het immense terras ons ontbijt genoten. Een camping om nooit meer te vergeten en te komen. Creoux is een mooie en vitale badplaats met prachtige parken en mondaine instituten de santé. Vaak zie je dat dit soort plaatsen verlopen zijn, maar bij deze is het niet het geval. Zeker een terugkomstad. We volgen de Verdon langs rotswanden en lavendelvelden waar de boeren druk bezig zijn met oogsten. In Riez worden we opnieuw verleid door een wenkend terras, pal aan onze route. Zelfs een plataan met bijzondere voorzieningen gespot. De Platanus technifolia, heel apart, zie de foto. Rond 11 uur arriveren we in Moustiers. Nog steeds bij een behaaglijke temperatuur. Zonder bagage die we op de camping van de fiets schudden, doen we de Côte de Moustiers die door het stadje gaat. Zo kunnen we en passant het stadje nog eens bekijken. (We waren hier al vaker). In de kerk steken we voor de goede intenties nog eens kaarsen op voor de kinderen, voor onze vrienden en kennissen en familie en voor een behouden thuiskomst. Dat ze allemaal gezond en gelukkig zijn en tevreden kunnen zijn met zichzelf. Niks beters dan een tevreden mens. Voor ons is dit vakantie avant la lettre, bij dit weer, ‘s morgens inspannen, de rest van de dag ontspannen.

Geschreven door Jena.reisverhalen