Vannacht tijdens onze sanitaire stop erg genoten van de prachtige sterrenhemel met de Melkweg prominent aan het firmament. Vaak wordt gevraagd of we niet bang zijn dat onze tassen worden gejat als we ze onbeheerd ergens laten staan. Daar zijn we niet zo bang voor. Als je de tassen opent dan zit daarin een kledderige tent, wat kookspul, kleding die uit de mode is, een slaapzak en verder wat handige dingetjes. Meestal is het zo dat als je een tas opent, dan komt er een muffe walm uit. wij gaan ervan uit dat de interesse dan snel daalt. Veel bijzonderder zijn de geurtjes onderweg. We hebben al op veel plaatsen genoten van de geur van de lindebomen en momenteel ruiken we vaak de kokosgeur van de vijgen, de dennenbomen, de catalpa waar we vannacht onder stonden, lavendel, eucalyptus, brem, of het gebraad waar sommige mensen al ‘s morgens mee bezig zijn. Of de geur van koffie, mmmmm. Zo hebben we ook vandaag weer van alles opgesnoven. Helaas hoort daar ook het zweet van het asfalt bij. Er wordt volop gewerkt aan de weg, op de Franse manier. Beetje teer spuiten, steentjes erop en klaar is kees. Voor de fietser niet altijd even fijn. De tocht was vandaag pittig vanwege steile klimmen, met als beloning een fantastische afdaling waarbij we het uitzicht hebben op een kralensnoer van dorpen dat zich uitstrekt tot diep in het dal. In Barre drinken we heerlijke koffie en mogen we wifi gebruiken voor het versturen van onze verhaaltjes. Ans is zo dankbaar dat ze ook de kopjes even terug brengt. Met te veel in de hand gaat het fout en valt er een aan diggelen. De mevrouw van de bar vind het geen punt. En ik vertel dat ze dat thuis ook elke dag doet. De mevrouw lacht en zegt: "Dan zullen jullie inmiddels wel alles van plastic hebben". In Saint Jean maken we de keuze om ook de laatste côte te beklimmen en dus door te rijden. Dat blijkt een goede keus. We kunnen hier in Lasalle onze voorraden weer aan vullen en zijn ontzettend hartelijk ontvangen op een prachtige camping. Zo nu eerst douchen.

Geschreven door Jena.reisverhalen